عقیق:استاد اعظم «شیخ مرتضی انصاری» یکی از مراجع بزرگ تقلید بود که در سال1281 هجری قمری در نجف اشرف از دنیا رفت و مرقد شریفش در همان جا قرار دارد. از وی چندین اثر گران بها به یادگار مانده است که دو کتاب معروف او به نام های «مکاسب» و «رسائل» از دروس سطح حوزه هستند. 

روزی یکی از مقلّدان او که از بازرگانان محترم و متدیّن بود، در مسیر راه خود به مکه برای انجام حج، به نجف اشرف و حضور شیخ انصاری آمد و مبلغی تقدیم کرد و گفت: «این مبلغ از مال خالص (خمس داده شده) من است، آن را بردارید و برای خود خانه ای بخرید تا از مستأجری راحت شوید.»

 شیخ پول را پذیرفت و آن تاجر به مکه رفت. پس از مدتی با آن پول مسجد خوبی در نجف اشرف بنا کرد که اکنون به مسجد «ترک» معروف است و از زمان تأسیس تاکنون، همواره محل درس و بحث علما و مراجع تقلید بوده است.

 آن تاجر در بازگشت از مکه، به نجف اشرف نزد شیخ انصاری آمد و پس از احوال پرسی عرض کرد: «آیا خانه را خریدید؟» شیخ گفت: «آری خریدم». پس وی را با خود به کنار مسجد برد و آن را به او نشان داد و فرمود: «این مسجد را با پولی که دادی بنا کردم.»

 تاجر گفت: «من آن پول را برای خانه داده بودم، نه مسجد». شیخ گفت: «چه خانه ای بهتر از این مکان مقدس که عبادت خدا در آن انجام می شود. ما به زودی از این دنیا کوچ می کنیم و اگر من با آن پول خانه می خریدم بعد از من به ورثه منتقل می شد، در حالی که این خانه (مسجد) باقی و ثابت است و به کسی منتقل یا بخشیده و یا فروخته نمی شود.» 

تاجر از این عمل نیک انسانی و اجتماعی شیخ انصاری شاد شد و علاقه اش به وی فزونی یافت.

پی نوشت:

داستان های شیخ اعظم ص25

 منبع:جام

211008