عقیق: برخى گمان مىكنند كه دعا كار پيرزن ها و پيرمردها و عَجَزه (افراد ناتوان و عاجز) است، آنها كه نمى توانند در ميدان جنگ و جهاد شمشير بزنند، ولى معلوم مىشود مسأله از اين بالاتر است!
در روايت درباره ى شرايط استجابت دعا، آمده است:
«مَنْ دَعا وَ هُوَ لايُحِسُّ سِوَى الاْءِجابَةِ أُسْتُجيبَ لَهُ.» هر كس دعا كند و جز اجابت احساس نكند، دعايش مستجاب مى شود.
گويا حالتى در ما پيدا شده شبيه به يأس از اجابت، كه دعاى ما فقط با زبان و لقلقه ى لسانى است؛ نه دعاى برخاسته از دل مطمئن و اميداور به اجابت. قلب متيقّن و دلِ شكسته اى مىخواهد كه دعايش مثل تير به هدف برسد، به گونه اى كه دعا كنيم و اجابت آن را بفهميم، و يا حدّاقل به ما وعده ى استجابت بدهند، ولو بعد از چهل سال، هم چنان كه درباره ى حضرت يعقوب ـ عليهالسّلام ـ ظاهرا دارد.
پی نوشت:
وب سایت دفتر آیت الله العظمی بهجت
منبع:فردا