عقیق: ایرانیان باستان معتقد بودند كه چون از فردای شب یلدا روزها بلندتر می‌شوند
و تابش نور آفتاب فزونی می‌یابد،آن روز روز زایش خورشید است.
اولین شب زمستان، كه شبِ چنین روزی است؛ شبِ زایش خورشید بوده و به همین دلیل برای آن جشن بزرگی برپا می‌كردند.
جشن شب یلدا جشنی است كه از ۷ هزارسال پیش تاكنون در میان ایرانیان برگزار می شده است.
میترا یا مهر به معنای خورشید است و تاریخ پرستش آن در میان
ایرانی ها و آریایی ها به پیش از دین زرتشت بازمی گردد. و در دین كنونی
زرتشت، مهر در جایگاه یكی از ایزدان اهورایی قرار گرفته است. و یكی از
بخشهای اوستای كنونی به نام مهر یا خورشید نامیده شده است.
در حدود ۴۰۰۰ سال پیش در مصر باستان جشن « باز زاییده شدن
خورشید»، مصادف با شب یلدا، برگزار می‌شده است. مصریان در این هنگام از
سال به مدت ۱۲ روز، به نشانهٔ ۱۲ماه سال خورشیدی، به جشن و پای كوبی
می‌پرداختند و پیروزی نور بر تاریكی را گرامی می‌داشتند. هم چنین از ۱۲
برگ نخل برای تزیین مكان برگزاری جشن استفاده می‌كردند كه نشانه ی پایان
سال و آغاز سال نو بوده است.
در یونان قدیم نیز، اولین روز زمستان روز بزرگداشت خداوند خورشید
بوده است و آن را "خورشید شكست ناپذیرم" ، ناتالیس انویكتوس، می‌نامیدند
كه از ریشه ی كلمه ی ناتال به معنای، میلاد و تولد است، گرفته شده است.
ریشه های یلدا در جشن دیگر مرسوم در یونان نیز باقی مانده‌است از مهم‌ترین
این جشن‌های می‌توان به جشن ساتورن اشاره كرد.
در هر صورت این افسانه، افسانه ای ریشه گرفته از مذاهب شرك آلود
باستانی است و به هیچ وجه در اسلام تایید نشده و مقبول نیست و شایسته است
مسلمانان از مراسم این شب به عنوان یك جشن پرهیز كنند.
منبع:پایگاه اطلاع رسانی حجت الاسلام جاودان
کدخبرنگار:211001