عقیق: امام صادق عليه السّلام فرمودند:
هر مؤمنى كه در شب ماه رمضان به برادر مؤمنش غذا بدهد، خداوند به خاطر اين عمل براى او مانند پاداش كسى مى نويسد كه سى برده مؤمن را آزاد كرده است؛ و به خاطر اين عمل نزد خداوند يك دعاى مستجاب خواهد داشت.
امام زين العابدين عليه السّلام فرمودند:
كسى كه به مؤمن گرسنه اى غذا بدهد، خداوند از ميوه هاى بهشتى به او عطا مى نمايد. و كسى كه به مؤمن تشنه اى آب دهد، خداوند از نوشابه هاى سربسته بهشتى به او عطا مى نمايد. و كسى كه مؤمنى را بپوشاند، خداوند با لباسهاى سبز بهشتى او را مى پوشاند.
امام صادق عليه السّلام فرمودند:
كسى كه به برادر مؤمنش در راه خدا غذا بدهد، پاداش او همچون پاداش كسى است كه فئامى از مردم را غذا بدهد. پرسيدم: فئام چيست؟ فرمودند: صد هزار نفر.
امام صادق عليه السّلام فرمودند:
كسى كه به سه نفر از مؤمنين غذا بدهد، خداوند از سه بهشت به او غذا خواهد داد: فردوس، جنت عدن و طوبى و طوبى درختى از جنت عدن است كه خداوند با دست خود آن را كاشته است.
امام صادق عليه السّلام فرمودند:
هيچ كدام از مخلوقات خداوند پاداش غذا دادن به مسلمان و سير نمودن او را در سراى آخرت نمى دانند، نه فرشته مقرّب و نه پيامبر مرسلى؛ جز خداوند، پروردگار جهانيان. و يكى از عوامل آمرزش، غذا دادن به مسلمان گرسنه است. راوى مى گويد آنگاه امام عليه السّلام اين آيه را تلاوت نمود: «يا غذا دادن در روز قحطى و گرسنگى به خويشاوند يتيم يا فقير خاكنشين».
امام باقر عليه السّلام فرمودند:
سير نمودن چهار مسلمان برابر با آزاد كردن يكى از فرزندان اسماعيل عليه السّلام از بندگى است.
امام صادق عليه السّلام فرمودند:
كسى كه مؤمن گرسنه اى را سير نمايد، خداوند در بهشت سفره اى مى گستراند كه همه جنّ و انس از آن سفره سير برمى خيزند.
پی نوشت:
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه بندرريگى، ص293و294.
منبع:افکار