عقیق:در این باره نقل شده است که چون امام رضا (ع) به قصر حمید بن قحطبه فرود آمدند، لباس خود را درآورده و آن را به حمید دادند. پس حمید آن را گرفته و به خدمتکار خویش داد تا آن را بشوید. پس اندک زمانی سپری نشد که آن خدمتکار بازگشت در حالی که کاغذی در دست داشت که آن را به حمید داده و گفت: آن را در جیب لباس حضرت ابی الحسن (ع) یافته اند.

حمید گوید: پس آن را به حضرت داده و عرض کردم: فدایت گردم؛ خدمتکارم در جیب لباس شما کاغذی یافته، آن چیست؟

حضرت فرمودند: ای حمید؛ این کاغذ حرزی می باشد که هیچ گاه آن را از خود دور و جدا نمی سازم.

حمید گوید: عرض کردم: سرورم چنانچه مرا نیز به داشتن این حرز آگاه نمایید لطف و شفقت خویش را در حق من به کمال رسانده اید.

پس آن حضرت بیان داشتند: هر کس این حرز را به همراه خود نگاه دارد، هر آینه بلا از او دفع می شود و محافظت کننده ی او در مقابل وسوسه ها و شَرِ شیطان رجیم خواهد بود و آن بدین قرار است:

                                      بِسمِ اللهِ الرَحمن الرَحیم

بِسمِ اللهِ إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحمنِ مِنکَ إن کُنتَ تَقِیّاً أو غَیرَ تَقِیٍّ. أخَذتُ بِالله السَّمیعِ البَصیرِ. عَلی سَمعِکَ وَ بَصَرِکَ لاسُلطانِ لَکَ عَلَیَّ وَلا عَلی سَمعِی وَ لا عَلی بَصَرِی وَ لا عَلی شَعِری وَ لا عَلی بَشَرِی وَ لا عَلی لَحمِی وَ لا عَلی دَمِی وَ لا عَلی مُخِّی وَ لا عَلی عَصَبِی وَ لا عَلی عِظامِی وَ لا عَلی مَالِی وَ لا عَلی ما رَزَقَنِی رَبِّی سَتَرتُ بَینی وَ بَینَکَ بِسِترِ النَّبُّوَة الَّذی استَتَرَ أَنبیاء اللهِ بِهِ مِن سَطَواتِ الجبابِرَةِ وَ الفَرَاعِنَةِ، جَبرَئیلُ عَن یَمینی وَ مِیکائِیلُ عَن یَساری وَ إِسرافیلُ عَن وَرائی مُحَمَدٌ صَلَی اللهُ عَلَیه وَ آلِهِ أَمامی وَ اللهُ مُطَّلِعَ عَلَیَّ یَمنَعُکَ مِنِّی وَ یَمنَعُ الشَّیطانَ مِنِّی. اَللهُمَّ لایَغلِبُ جَهلُهُ أَنَاتَکَ أَن یَستَفِزَّنِی وَ یَستَخفَّنی، اَللهُمَ إِلَیکَ التَجَأَتُ، اَللهُمَّ إِلَیکَ التَجَأَتُ، اَللهُمَّ إِلَیکَ التَجَأَتُ.

                                   به نام خداوند بخشنده مهربان

به نام خدا پناه می برم به خدای بخشنده از تو، چه پرهیزگاری چه غیرپرهیزگار.

فرو گرفتم به مدد خدای شنوا و بینا بر گوش تو و چشم تو، تو هیچ قدرتی بر من نداری و نه بر گوش من و نه بر چشم من و نه بر موی من و نه بر پوست من و نه بر خون من و نه بر گوشت من و نه بر مغز من و نه بر پی من و نه بر استخوان های من و نه بر مال من و نه بر چیزی که روزی نموده مرا پروردگار من.

پرده قرار دادم میان خود و تو، به پرده پیغمبری که، پنهان شدند پیغمبران خدا به سبب آن از حمله های جباران و فرعونان.

جبرئیل از جانب راست من و میکائیل از جانب چپ من و اسرافیل از پشت سر من و محمد که رحمت خدا باد بر او و آل او پیش روی من اند و خدا آگاه است بر من، تو و شیطان را از من باز می دارد. خداوندا غلبه نمی کند نادانی او، بر حلم تو که مرا ذلیل و خفیف گرداند.

خداوندا به تو پناه می آورم، خداوندا به تو پناه می آورم، خداوندا به تو پناه می آورم.

پی نوشت ها:

1- سید بن طاوس. مهج الدعوات: 33.

2- قربانی. هزار و یک حدیث رضوی، ج1: 454.

منبع:قدس

211008