وی، با تاکید بر این‌که «تنها بنیاد نهج البلاغه می‌تواند این خلاء را پر کند» افزود: بخش عظیمی از مقالات و تحقیقات صورت گرفته در حوزه نهج‌البلاغه مشکل ساختاری و تحقیقاتی دارند که ضرورت دارد برای رفع این معضل کارگاه‌هایی توسط بنیاد نهج البلاغه برگزار شود.
دلشاد تهرانی، بحث دانش و پژوهش در نهج‌البلاغه را دو ضعف عمده محققان و پژوهشگران عرصه نهج البلاغه دانست که بایستی در پژوهش‌ها و نظریه پردازی‌ها مدنظر قرار دهند تا مبادا مفهومی به غیر از مفهوم اصلی را در تحقیقات و پژوهش‌های خود القا دهند.
این استاد برجسته دانشکده علوم حدیث، سه خلاء مهم در رویکرد پژوهشی نهج‌البلاغه را یادآور شد و ادامه داد: عناوین این سه مبحث را مباحث پیرامونی، بحث‌های ساختاری و حوزه معارف نهج البلاغه تشکیل می‌دهند.
وی، مباحث پیرامونی را نقد ترجمه‌ها، روش شناسی شرح‌ها، شبهه شناسی، کتاب شناسی و نسخه شناسی؛ بحث‌های ساختاری را شامل زبان نهج البلاغه، موسیقی نهج البلاغه، ابداعات کلامی و زبانی و نظم نهج البلاغه و حوزه معارف نهج البلاغه را بحث‌هایی همچون خداشناسی، پیامبر شناسی، معاد شناسی، سیاست و اقتصاد توصیف کرد.
وی خاطرنشان کرد: نهج‌البلاغه به دلیل داشتن زبان فاخر بایستی به تعداد دفعات بسیار خوانده شود تا فهم لازم از آن به دست آید چراکه با هر بار خواندن انسان مطالب و مفاهیم تازه‌ای را متوجه می‌شود که در دفعات قبل آن را نیافته بود.
دلشادتهرانی لازمه نزدیک شدن به روح نهج البلاغه را مانوس بودن با آن بیان کرد و گفت: آزادگی، بزرگواری، انسانیت، عدالت خواهی، انسان دوستی، رحمت و خداشناسی روح نهج البلاغه است که با یکبار خواندن نمی‌توان آن را کسب کرد.
منبع:ایسنا
211008