عقیق: در یادداشت گذشته در خصوص بحث اضافه کاری در ادارات نکاتی مطرح شد. اینکه عده ای فقط به دلیل اینکه می توانند اضافه کار بمانند در اداره می مانند نه به دلیل اینکه کار اضافه ای هست و می خواهند در خارج از ساعت اداری به انجام برسانند.در همین رابطه به فتوای زیر از مقام معظم رهبری توجه نمایید:
«نوشتن گزارش‌هاى غيرواقعى و دريافت پول در برابر ساعات اضافهاى که کارى در آنها انجام نشده جايز نيست و واجب است پول‌هاى اضافه اى که کارمند مستحق دريافت آنها نبوده، بازگردانده شود. ولى اگر قانونى وجود داشته باشد که به مسئول اداره اجازه دهد تا ساعات اضافه کارى کارمندى را که اضافه کارى انجام داده، دو برابر نمايد جايز است اين کار را انجام دهد و در اين صورت دريافت اجرت توسط کارمند طبق گزارشى که مسئول اداره از ساعات اضافه کارى او نوشته، جايز است.»
در این زمینه به نکات دیگری نیز باید توجه شود:
* دریافت پول باید در قبال دادن خدمتی باشد، حالا طرف حساب دولت باشد یا شخص. اینکه گمان کنیم صِرف ماندن در ادارات و پر شدن ساعات اضافه کاری موجب حلال شدن آن می شود تصور باطلی است. البته همانطور که در فتوا هم آمده گاهی مدیر مربوطه از اختیاراتش استفاده نموده و دستورات دیگری صادر می کند که اگر دستورات او مغایر با قوانین آن مجموعه نباشد به اجرا در می آید.
** یک مورد دیگری که باز ممکن است برخی برای حلال شدن اضافه کار انجام دهند این است که کاری را که می توانند در ساعت اداری به اتمام برسانند کمی کندتر انجام بدهند تا مقداری کار هم برای ساعات اضافه کار بماند و به این صورت مبلغ اضافه کارشان حلال شود. مشخص است که این کار نیز صحیح نیست و فقط به اصطلاح کلاه شرعی غلطی است که نمی تواند راهگشا باشد. چرا که با این کار ابرو که درست نمی شود هیچ، چشم را هم کور کرده ایم! نه تنها مشکل قبلی حل نشد بلکه خود حقوق اصلی نیز کمی شبهه ناک می گردد زیرا به وظایف محوله در ساعات اداری درست عمل نشده است!
*** و نکته پایانی اینکه باید حواسمان جمع باشد که مسائل مالی بسیار اهمیت دارند و تأثیر مستقیم روی سایر امور زندگی نیز می گذارند لذا هرچه بیشتر در این موارد رعایت احتیاط را بکنیم ضرر نکرده ایم ولو در ظاهر حقوق کمتری دریافت نماییم. گمان نکنیم چون برای تربیت و رشد فرزندانمان نیاز به پول داریم پس نباید خیلی در پول درآوردن سخت گرفت زیرا اگر نانی که سر سفره خانواده مان می گذاریم شبهه ناک باشد اثر مستقیمش را دقیقاً روی فرزندانمان می گذارد و شاید همان لقمه شبهه ناک موجب انحراف آنها شود. یعنی ما برای تربیت بچه ها پول در میاوریم و همان پول اثر معکوس بگذارد و زحمات ما بر باد برود.
بعدها به زمین و زمان گیر می دهیم که شما باعث انحراف فرزند من شدید غافل از اینکه "هرکسی آن دِرَود عاقبت کار که کشت".
منبع:تراز