در ادامه، بخشی از این مطالب با موضوع «داستان بنی‌اسرائیل» که در 31 فروردین‌ماه سال 1360 در برنامه درس‌هایی از قرآن ایراد شده است:
نکته 1) ایمان آن است که هم به دل باشد و هم به زبان و هم در عمل نشانه داشته باشد. اما بعضی ایمان‌شان فقط به زبان است.
نکته 2) قرآن می‌گوید: «فَإِذا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذا هُمْ یُشْرِکُونَ»(عنکبوت/65) وقتی انسان گیر می‌کند، می‌گوید: یا الله «فَلَمَّا نَجَّاهُمْ» و بعد از نجات بعضی‌ها جفتک می‌زنند و فراموش می‌کنند؛ هر وقت گیر می‌کنند مؤمن می‌شود به این ایمان در حال اضطرار می‌گویند.
نکته 3) فرعون وقتی داشت غرق می‌شد، گفت: «آمنتُ» ای خدا ایمان آوردم. آیه نازل شد: حالا ایمان آوردی؟ توبه، برای وقتی است که انسان به مرز اضطرار نرسیده باشد حالا دیگر برای تو فایده‌ای ندارد.
نکته 4) این قدر افرادی هستند که قول می‌دهند، «آتانا مِنْ فَضْلِهِ»(توبه/75) اگر مثلاً خدا به ما پول بدهد ما حتماً کمک می‌کنیم «فَلَمَّا آتاهُمْ مِنْ فَضْلِهِ»(توبه/76) همین که خدا وضع او را بهتر کرد، فراموش می‌کند.
نکته 5) قرآن می‌گوید: «إِنَّ الْإِنْسانَ لَظَلُومٌ کَفَّارٌ»(ابراهیم/34) انسان ظلم می‌کند و ناسپاس است. «إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغى أَنْ رَآهُ اسْتَغْنى»(علق/7-6) انسان وقتی شکمش سیر شد، دست به یاغی‌گری می‌زند. «إِنَّ الْإِنْسانَ لَفی خُسْرٍ»(عصر/2)
امتی که طیبات بر آنها حرام می‌شود
نکته 6) خدا می‌گوید: ای امت کاری نکنید که اگر چیزی به شما داده‌ام پس بگیرم «فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذینَ هادُوا»(نساء/160) به خاطر ظلمی که از آن ملت سرزده «حَرَّمْنا عَلَیْهِمْ طَیِّباتٍ» طیبات را برایشان حرام کردیم.
نکته 7) خدا درباره امتی که طیبات بر آنها حرام شده است، می‌فرماید: «فَبِما نَقْضِهِمْ میثاقَهُمْ»(نساء/155) آن امت پیمانشان را نقض کردند. «وَ کُفْرِهِمْ بِآیاتِ اللَّه»(نساء/155) به آیات خدا کفر ورزیدند. پیمان‌ها را شکستند، قراردادها را لغو کردند، نسبت به آیات خدا کفر ورزیدند.«وَ قَتْلِهِمُ الْأَنْبِیاءَ بِغَیْرِ حَقٍّ»(نساء/155) پیامبران را کشتند.«وَ قَوْلِهِمْ قُلُوبُنا غُلْفٌ»(نساء/155) گفتند: روی دل ما پرده افتاده است.
متن کامل این برنامه را از اینجا ببینید.
منبع:فارس
211008