1- الزَّائِدُ فِی کِتابِ الله؛ کسی که چیزی از جانب خود
بر قرآن بیفزاید،
2- وَ المُکَذِّبُ بِقَدرِ الله؛ و کسی که تقدیر خداوند
را دروغ پندارد،
3- وَ التَّارِکُ لِسُنَتی؛ و کسی که دستورات مرا ترک
کند،
4- وَ المُستَحِلُّ مِن عِترَتی ما حَرَّمَ الله؛ و کسی
که حرمت خاندان مرا که خداوند لازمش دانسته نگه ندارد،
5- وَ المُتِسَلِّطُ بُالجَبَرُوتِ لِیُذِلَّ مَن
أَعَزَّهُ اللهُ وَ یُعِزَّ مَن أَذَلَّه؛ و کسی که از سلطنت و قدرت خویش برای
خواری کسی که خداوند عزیزش کرده و یا عزت بخشیدن به کسی که خداوند ذلیلش خواسته
استفاده کند،
6- وَ المُستَاثِرُ بِغَیءِ المُسلِمینَ المُستَحِلَّ
لَه؛ و کسی که بیت المال مسلمانان را به خود اختصاص داده و آن را حلال خود بداند.
پی نوشت ها:
1- شیخ صدوق. خصال، ج1: 377.
2- آسوده. هشدارهای غیبی: 134.
منبع:قدس
211008