24 بهمن 1400 12 رجب 1443 - 57 : 04
کد خبر : ۲۹۲۴
تاریخ انتشار : ۲۲ آذر ۱۳۹۱ - ۰۹:۳۸
محمدعلی مجاهدی:
محمدعلی مجاهدی خطاب به مداحان و شاعران آیینی گفت: امیدوارم شاعران آیینی متوجه شوند که بدون مراجعه به منابع صحیح و دسترسی به سرچشمه نمی‌توانند از دیگران رفع عطش کنند.

عقیق: محمدعلی مجاهدی دبیر هنری کنگره شعر آئینی شفق با اشاره به جنبه‌های محتویی شعر آیینی اظهار کرد: در روزنامه‌هایی نوشته شده بود که شخصی به عنوان مداح معاصر، شعری را خوانده است که این روزها دست به دست مردم می‌گردد و مایه مضحکه مجالس عزاداری شده است. شعر این گونه بود «نوار مغز سرم/ در محضر دکترا/ خط خطی و قاطی بود/، طبیب توی مطب متحیر صدا زد/ این چه نوار مغزی بود/، می‌دونی چی دادم جواب دکترا دو/ علت عیبش اینه آقای دکتر، من روانی ام، روانی!». واقعا انسان احساس شرم نمی‌کند که خود را شیعه حسین (ع) بداند و این مزخرفات را تحویل شیعیان بدهد.

وی ادامه داد: نمی‌دانم کانون شاعران و مداحان استان تهران که ظاهرا چندین کانون است چه کار می‌کنند. این‌ها روی برنامه‌های مذهبی و مداحی‌ها نظارتی دارند یا نه؟ و اگر ندارند چرا و اگر دارند چرا این گونه است؟ بعد از گذشت 30 سال از پیروزی انقلاب اسلامی این است شعر عاشورایی مان؟!

مجاهدی با اشاره به این که با سخنانش برای خود دشمن تراشی می‌کند، عنوان کرد: دوست دارم چند سال آخر عمرم را برای این کار وقف کنم.

این شاعر پیشکسوت آیینی با قرائت شعر «خانه‌های قدیم را دیدی همچنان که درش بزرگتر است، گر که میخی به داخل در خورد، این سر از آن سرش بزرگتر است، حسنی (یعنی امام حسن (ع)!) که کنار مادر خود هر قدر قد کشیده است به چشم، دیده دست کثیف آن ملعون از سر مادرش بزرگتر است» با ابراز تاسف و ناراحتی گفت: این شعر معاصر آیینی ما است! یا مسئله عروسی حضرت قاسم در شب عاشورا مسئله مجهولی است و هیچ پشتوانه روایی و تاریخی ندارد و مداحی اولین بار در مقتل روضه شهدا بدون هیچ پشتوانه و ارجاء دادن به منبع موثقی آورده است و بعد هم به آن شاخ و برگ داده‌اند.

وی با انتقاد از این که نمونه‌های شعر آیینی سخیف روز به روز در تهران بیشتر می‌شود، افزود: این گونه شعرها نشان می‌دهند که شاعر هیچ اشراف واژگانی ندارد و احترام و حرمت ائمه را نگه نمی‌دارد و به معصومین (ع) با اشعارش جسارت می‌کند. برای این که شعر هیاتی است، باید چشم در چشم مخاطب بدوزد تا گریه کند ولو این گریه به ضرب چماق باشد.

او ادامه داد: کجای مقتل نوشته شده است که از باقیمانده خیمه‌های سوخته بانوان حرم برای خودشان معجر درست کرده‌اند؟ این ادبیات را چه کسی در کشور رواج می‌دهد؟ از به ضرب چماق گریه گرفتن این ادبیات در می‌آید. وقتی هم بهشان تذکر می‌دهیم، می‌گویند شما دچار جنابت فکری هستید، خودتان را تطهیر کنید می‌فهمید.

مجاهدی اظهار داشت: امیدوارم شاعران آیینی متوجه شوند که بدون مراجعه به منابع صحیح و دسترسی به سرچشمه نمی‌توانند از دیگران رفع عطش کنند.

وی همچنین گفت: مداح در این مملکت به هیچ کس پاسخگو نیست، از رییس جمهور گرفته تا پایین‌ترین شخص. واقعا متاسفم، بعد از 50 سال قلم زدن در این عرصه این گونه مسائل را که می‌بینم شب‌ها خوابم نمی‌برد. دشمن و وهابیان این گونه وارد فرهنگمان نشده‌اند که ما به عنوان خودی داریم به آن تبر می‌زنیم.

منبع: فارس

کدخبرنگار:211001

گزارش خطا

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
نظر: