عقیق: دركشاف
در تفسير اين گفته خداى تعالى كه مى فرمايد :لا ينال عهدى الظالمين آمده است كه: گفته
اند كه اين دليل بر آنست كه بدكار شايسته پيروى نيست و كسى كه فرمان و گواهى و
پيروى و خبرش پذيرفته نيست، چگونه به پيشوايى و امامت برگزيده شود؟
ابوحنيفه، پنهانى، به وجوب يارى دادن زيدبن على بن الحسين(ع) و پرداخت مال به وى و
خروج بر دزدى كه به عنوان امام غلبه يافته بود - همانند دوانيقى و نظاير او - فتوا
داد. و چون زنى او را گفت: فرزند مرا به خروج با ابراهين و محمد - فرزندان
عبدالله بن حسن - اشاره كردى و كشته شد.
ابوحنيفه
گفت: كاش به جاى فرزند تو بودم! و همو، در اشاره به منصور(خليفه) و يارانش مى
گفت: اينان، اگر آهنگ بناى مسجدى كنند، و مرا بخوانند، تا آجرهاى آن را بشمارم،
چنين نخواهم كرد.
و
از ابن عباس روايت شده است كه گفت : ستمگر، هيچگاه پيشوايى را نشايد. و چگونه
پيشوا تواند شد؟ كه امام ، آنست كه ستم را باز دارد. و اگر ستمگرى به پيشوايى
گمارده شود، همانند اين مثل است كه گويد: آن كه از گرگ چوپانى خواهد، ستم كرده است.
پی نوشت:
کشکول شیخ بهائی
منبع:جام