امام باقر (ع) فرمودند؛ قاریان قرآن سه دسته‏اند:

1- کسی که قرآن می خواند و آن را وسیله ای می  سازد تا توجه حاکمان و ملوک  را بخود جلب كند و بر مردم ، برتری می‌جوید.

2- شخصی که قرآن می خواند و و حروف و قواعد  آن را مراعات می کند ولى دستوراتش عمل نمی كند و احکام و حدود قرآن  را ضایع می‌نماید.

3- کسی که قرآن می خواند و آن را داروى  دردهای خود می سازد، شب براى آن خواندن و عمل به آن بيدارى  می كشد و روز تشنگى، در مساجد به قرائت آن قيام  می‌كند در حال که بستر خود را رها می‌کند.

سپس امام در ادامه روایت می‌فرمایند: به خاطر این ها  است كه خداى عز و جل  بلا را دفع  می  كند دشمنان را سركوب می نمايد و از آسمان باران می فرستد.

به خدا سوگند گونه قاریان از كبريت احمر كمياب ترند.