وی افزود: زیبایی‌های دین، فوق العاده عمیق، فراوان، دل‌نشین و لذت‌بخش هستند ولی زیبایی‌های دنیا سطحی، محدود و با لذت اندک هستند. اما آدم‌هایی که ذائقه خودشان را خراب کرده‌اند نمی‌توانند در این مورد قضاوت درستی داشته باشند.

استاد حوزه و دانشگاه، با تاکید براین که انتقال زیبایی‌های دین به دیگران، بزرگترین رسالت ما برای نجات بشریت است، اظهار کرد: آنقدر که انتقال زیبایی دین به دیگران اهمیت و تأثیر دارد، انتقال عقلانیت و منطق دین به دیگران، تأثیر ندارد.اگر دل جذب شود، اندیشه هم به دنبالش می‌آید. انسان، دلبسته و وابسته به زیبایی است.

حجت الاسلام پناهیان افزود: به عنوان مثال برای انتقال شکوه و عظمت امیرالمؤمنین(ع) به عنوان یکی از مهمترین زیبایی‌های دین به دیگران، لازم نیست کاری کنیم که همه مردم مرید علی بن ابیطالب(ع) شوند، بلکه همین قدر که او را به عظمت و شکوه و بزرگی بشناسند و بگویند علی(ع) کسی است که می‌توان به او خیلی عشق ورزید، این زیبایی منتقل شده است و اثر خودش را خواهد گذاشت.

وی با طرح این سوال که چرا ما علی رغم زیبایی‌های زیادی که در دین داریم، در انتقال آن به دیگران زیاد موفق نیستیم؟ گفت: یک علتش این است که خداوند نسبت به کسی که می خواهد زیبایی دین را منتقل کند، دقت و سخت‌گیری دارد و هر کسی با هر شرایطی که اهل معنویت و رنج در مسیر معنویت الهی نبوده، نمی‌تواند به انتقال زیبایی‌های دین خدا بپردازد.

این کارشناس مسائل دینی ادامه داد: علت دوم کم‌توفیقی در انتقال زیبایی‌های دین این است که برای انتقال زیبایی دین باید آن زیبایی را چشید.کسی که زیبایی نماز را نچشیده باشد، نمی‌تواند برای زیبایی نماز فیلم بسازد.کسی که زیبایی امام حسین(ع) را نچشیده باشد، نمی‌تواند برای عاشورا فیلم بسازد.

پناهیان تصریح کرد: علت سوم این است که علاوه بر درک زیبایی ایمان، باید زشتی نقطۀ مقابل آن، یعنی زشتی کفر و فسوق و عصیان را هم درک کرده باشیم تا بتوانیم زیبایی دین را منتقل کنیم. کسی که از کفر و گناه نفرت ندارد، نمی‌تواند برای انتقال زیبایی دین کاری انجام دهد.