امام صادق(ع) فرموده است: نوح(ع) روز اول ماه رجب بر كشتى سوار شد و به آنان كه همراهش بودند فرمان داد آن روز را روزه بگيرند.
و فرمود: هر كس آن روز را روزه بگيرد، آتش به اندازه مسير يك سال از او فاصله مى گيرد و هر كس هفت روز روزه بگيرد، درهاى دوزخ بر او بسته مى شود و هر كس بيفزايد، خداى تعالى بر عمرش مى افزايد.
امام باقر (ع) فرموده است: هر كس از ماه رجب يك روز از آغاز يا روزهاى وسط يا آخر آن روزه بگيرد، خداوند بهشت را بر او واجب مى فرمايد و روز رستاخيز درجه او را در بهشت با ما قرار مى دهد و هر كس دو روز از آن ماه روزه بگيرد، به او گفته مى شود خداى تعالى گناهان گذشته ات را آمرزيد. اعمال آينده خود را نيكو مواظب باش.
هر كس سه روز از آن ماه را روزه بدارد، گويندش كه خداى گناهان گذشته و بازمانده عمرت را بخشيد و براى هر يك از برادران و دوستان گنهكار خود كه خواهى شفاعت كن و هر كس هفت روز روزه بدارد، درهاى هفتگانه دوزخ بر او بسته مى شود و هر كس هشت روز از رجب را روزه بدارد، درهاى هشتگانه بهشت براى او گشاده مى شود و از هر كدام كه خواهد به بهشت واردمى شود.
امام رضا (ع) فرموده است: هر كس براى رغبت به ثواب و پاداش خداى عز و جل، روز اول ماه رجب را روزه بگيرد، بهشت بر او واجب مى شود و هر كس يك روز از وسط آن ماه روزه بگيرد، شفاعت او براى افرادى به شمار قبيله هاى ربيعه و مضر پذيرفته مى شود و هر كس روزى از روزهاى آخر آن ماه را روزه بدارد، خداى متعال او را از پادشاهان بهشت قرار مى دهد و شفاعتش را در مورد پدر و مادر و عمو و عمه و خاله و دايى و آشنايان و همسايگانش مى پذيرد، هر چند ميان ايشان كسى مستوجب آتش باشد.
پی نوشت:
روضة الواعظين / ترجمه مهدوى دامغانى، ص628
منبع:جام
211008