دانشمندان علوم اسلامى معتقدند، نامهاى خداوند در عدد خاصى محدود نمى شود، بلكه هر اسمى كه بهترين نام باشد و دلالت بر هيچ نقص و كمبودى نكند از آن خداست؛ چنان كه در قرآن مى خوانيم: « اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى » (طه، آيه 8)؛ خدايى كه جز او معبودى نيست، نامهاى نيكو به او اختصاص دارد.
البته معناى اينكه هر اسمى كه بهترين اسم باشد از آن خداوند است اين نيست كه ما بتوانيم هر اسمى را كه دوست داريم بتراشيم و به خدا نسبت بدهيم بلكه بايد خدا را به نامهايى بخوانيم كه در قرآن يا دعاها آمده است. يكصد و بيست و هفت نام از نامهاى خداوند در قرآن آمده كه در زیر تعدادی از این نام ها در زیر ذکر شده است.
1- الله (خدا) 2- احد(يكتا) 3- ارحم الراحمين(مهربان ترين مهربانان) 4- احكم الحاكمين (بهترين داوران (حكم كنندگان) 5- احسن الخالقين (بهترين آفرينندان) 6- بصير(بينا) 7- سميع (شنوا) 8- عزيز(تواناى بى همتا) 9- حليم (بردبار) 10- غفور (آمرزنده) 11- توّاب (توبه پذير) 12- رحمان (بخشنده) 13- رحيم (مهربان و بخشايشگر) 14- رزاق (روزى دهنده) 15- عليم (دانا) 16- عظيم (بلند مرتبه) 17- غنیّ (بى نياز) 18- غفّار(آمرزنده) 19- قادر(توانا) 20- كريم(بزرگوار).
منبع:جام
211008