وی گفت: در راستای همین موضوع حضرت علی(ع) با همه معصومیت و جایگاه والایی که داشتند در دعای نماز جمعه خود را همراه با مردم به کارهایی که خداوند سفارش کرده بود وصیت می‌کردند.
مدرس خارج فقه حوزه علمیه قم گفت: افرادی که در مجالس شرکت دارند از لحاظ ایمانی و حضور دل با یکدیگر متفاوت هستند و برای همین می‌بینیم در مجلسی فردی با بیان یک آیه و یا روایت منقلب و متحول می‌شود اما عده‌ای سال‌ها در این مجالس شرکت دارند ولی هیچ تاثیری روی آنها نمی‌گذارد.
وی در ادامه به داستانی در ارتباط با حضرت یحیی(ع) اشاره کرد و گفت: حضور قلب و یقین به ذات اقدس الهی در حضرت یحیی(ع) به حدی بود که در مجالس موعظه و بیان بزرگی و عظمت خداوند ایشان متحول شده و بیهوش می‌شد که برای همین حضرت زکریا(ع) در مجلسی که ایشان حضور داشتند موعظه نمی‌گفت.
علوی گرگانی خاطرنشان کرد: پیغمبر که نخستین نخبه عالم امکان بود و سخنان وی تاثیر زیادی داشت در جلسه‌ای که موعظه می‌کنند کسانی مانند سلمان فارسی و ابوذر دچار تحول می‌شوند ولی سخنان ایشان بر روی ابوجهل هیچ تاثیر ندارد و همیشه نیز به کینه توزی علیه پیامبر می‌پرداختند.
وی با بیان اینکه خداوند سه چیز را در وجود انسان مورد توجه قرار داده است گفت: در آیه‌ای از قرآن کریم آمده است «خدا کسی است که سه چیز به انسان داد گوش، چشم و دل»، علمای بزرگ اخلاق در مورد این آیه گفته‌اند اینکه خداوند اول گوش را عنوان کرده این است که نخستین راه کمال و برطرف کننده جهل انسان گوش است اما مهم‌ترین چیز در انسان قلب است.
استاد حوزه علمیه قم در ادامه به داستانی در زمان امام صادق(ع) اشاره کرد و گفت: یکی از اصحاب امام به نام ابی بصیر که در محضر ایشان کسب فیض کرده و به درجات بالایی رسیدند نابینا بود، روزی به امام صادق(ع) گفت امامان در پیشگاه خداوند دارای جایگاه و مرتبه بالایی هستند از خداوند بخواه تا چشمانم بینا شده و بتوانم شما را ببینم.
وی در ادامه افزود: امام دعا کرد و ابی بصیر بینا شد و توانست چهره امام صادق را ببیند و بسیار از این بابت خوشحال شد، در این حال امام صادق فرمودند «من باید مطلبی را به تو بگویم تا در قیامت از من خشنود باشی، تو قبل از اینکه بینا شوی به واسطه کسب کمالاتی جایگاه رفیعی در بهشت داشتی اما بعد از بینا شدن دیگر آن جایگاه را نداری.»
علوی گرگانی ادامه داد: ابی‌بصیر کمی تامل کرد و از امام خواست تا دوباره او را نابینا کند ولی جایگاه قبلی خود در پیش خداوند را داشته باشد، این داستان و روایت نشان می‌دهد قلب و دل از همه مهم‌تر است و گوش نخستین ورودی برای کسب فیض است.
وی گوش را نخستین راه کنار زدن پرده‌های جهل و آموزش علم دانست و گفت: برای همین خداوند در آیه ابتدا گوش را بیان کرده است و بشر نیز بدون این سه نعمت نمی‌توانست کاری در دنیا انجام دهد.
این مرجع تقلید در پایان گفت: مبادا خود را فراموش کنید چرا که خداوند می‌فرماید «کسی که خود را فراموش کند خدا را فراموش کرده است.»
منبع:فارس
211008