یاد خدا را مغتنم بشمارید؛ ایام ماه رجب نزدیک است. دعاهای ماه رجب یک دریایی از معرفت است. در دعا فقط این نیست که انسان دل را به خدا نزدیک می‏کند؛ این هست، فراگیری هم هست. در دعا هم تعلیم است، هم تزکیه هست. دعا هم ذهن را- این دعاهای ماثور از ائمه(علیهم‏السّلام)- روشن می‏کند، حقایقی را، معارفی را به ما می‏آموزد که در زندگی به آن‏ها نیاز داریم، و هم دل را متوجه به خدا می‏کند.

ذکر الهی را خیلی باید مغتنم بشمرید. همین نماز جمعه‏ شما مصداق ذکر الهی است. «فاسعوا الی ذکر الله» (به سوی ذکر خدا بشتابید. سوره جمعه آیه9) در اینجا آنچه بر دل شما، بر زبان شما، بر حرکات شما باید غالب باشد، یاد خداست.

دل به یاد خدا، زبان متذکر به نام مقدس پروردگار، حرکات دست و پا و جسم هم حرکاتی در جهت یاد پروردگار و اطاعت اوامر الهی. این چیزی که مورد نیاز یکایک ماست، همین است.

من به شما عرض بکنم از اول انقلاب تا امروز- که سی سال می‏گذرد- در حوادث گوناگون، حوادثی که بعضی از آن‏ها می‏توانست یک ملت را، یک نظام را از جا بکند، می‏توانست یک کشور را دچار دریای طوفانی‏ای بکند که ندانند چه می‏کنند و چه باید بکنند- همین طور که می‏بینیم در بعضی از کشورهای همسایه‏ی‏مان- برای این کشور پیش آمد، اما این کشتی استوار که متکی به ایمان‏های شما، به اراده‏ شما، به دل نورانی شما به ذکر خدا متکی بود، در این طوفان های گوناگون اندک اضطرابی پیدا نکرد. این نشانه رحمت الهی است؛ این نشانه‏ تفضلات خداوند به شما ملت عزیز است.

مشمول تفضلات الهی شدن یک مساله است، حفظ تفضلات و رحمت الهی یک مساله‏ دیگر است. مبادا به خودمان مغرور بشویم؛ مبادا وقتی دست کمک پروردگار را که می‏بینیم، بگوییم «ما که مورد توجه پروردگار هستیم» و از وظائفمان غفلت کنیم؛ مبادا یاد خدا از دل ها برود.