سروان شیرودی یک خلبان هوانیروز بود و انسان همیشه آماده شهادت. به یکی از دوستان قدیمی اش که از روحانیون متعهد کرمانشاه هم هست گفته بود: فلانی بیا یک خداحافظی از روی خاطر جمعی با تو بکنم، زیرا می دانم که باید شهید بشوم. این برادرمان گفته بود که خدا کند حفظ بشوی و خدمت کنی. گفته بود نه، شهید کشوری را در خواب دیدم که به من گفت: یک عمارت خیلی خوبی برایت گرفته ام، باید بیایی توی این عمارت بشینی، لذا می دانم که رفتنی هستم.
