كسى كه با گفتن سخنى به برادر مسلمان خود خوبى كند، او را
مورد لطف و محبت خود قرار بدهد و گرفتاريش را برطرف نمايد، تا زمانى كه مشغول اين
كار است در سايه رحمت خداوند به سر مى برد.
راوى
مى گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه فرمودند:
كسى
كه در سختيها به فرياد برادر مؤمن خود برسد و گرفتاريش را برطرف نموده و در
برآوردن حاجتش به او كمك كند، بخاطر اين عمل هفتاد و دو رحمت از جانب خداوند نزد
او دارد كه خداوند با يكى از آن رحمتها زندگى دنيايش را اصلاح نموده و هفتاد و يك
رحمت ديگر را براى ترسها و وحشت هاى روز قيامتش ذخيره مى نمايد.