»شيخ بزرگوار ما [...] حقّا حقّ حيات روحاني به اينجانب داشت كه
با دست و زبان از عهده شكرش برنمي آيم.«
تقدیر
چنین بود که فرزند این استاد، به جمع شاگردان حضرت امام ملحق شود و در رکاب او،
شهدِ شهادت بنوشد و آن جناب در فراقش این چنین بنویسد:
بسمالله
الرحمن الرحیم
انالله
و اناالیه راجعون
با
كمال تاسف و تاثر، شهادت استادزاده محترم،
جناب حجتالاسلام آقای مهدی شاهآبادی را به پیشگاه معظم حضرت بقیه الله ارواحنا
لمقدمه الفداء تبریك و تسلیت عرض میكنم. مبارك باد بر آن حضرت، چنین فداكاران و
جانبازانی در راه هدف بزرگ و اسلام عزیز كه با شهادت افتخارآمیز خود ملت عظیمالشان
ایران به ویژه روحانیت عالی قدر را سرافراز مینماید. این شهید عزیز علاوه بر آنكه
خود مجاهدی شریف و خدمتگزاری مخلص برای اسلام بود و در همین راه به لقاءالله پیوست،
فرزند برومند شیخ بزرگوار ما بود كه حقا حق حیات روحانی به اینجانب داشت كه با دست
و زبان از عهده شكرش بر نمیآیم. از خداوند متعال برای این شهید سعید و سایر شهدای
در راه اسلام، رحمت در جوار خود و برای فامیل معظم و حضرت آقازادگان محترم شاهآبادی
دامت افاضاتهم صبر و اجرعظیم خواستارم.
روحالله
الموسوی الخمینی
آیت الله حاج شیخ مهدی شاه آبادی،
به سال 1309 شمسی در «قم» متولد شد و نیم قرن
بعد، به تاریخ هفتم اردیبهشت 1363 شمسی، در »مناطق عملیاتی خیبر) «جزایر مجنون) مورد اصابت آتشبار دشمن بعثی قرار گرفت و
بال در بال ملائک گشود.
در سی امین سالگشتِ شهادت آن عزیز، یادکردی تصویری از
ایشان خواهیم داشت.
روحمان با یادش شاد