امام على (ع) در اهميت اين موضوع فرمودند: حقّ فرزند بر پدرش اين است كه نام خوب بر او نهد، و خوب تربيتش كند، قرآن به او بياموزد. (نهج البلاغة: الحكمة ۳۹۹ منتخب ميزان الحكمة: 614)

پيامبر اكرم (ص) اما در كلامي گهربار در خصوص ارزش و جايگاه آموزش قرآن بخ فرزندان توسط والدين، فرمودند: «هر كس فرزند خود را قرآن بياموزد مثل آن است كه ده هزار بار حجّ رود و ده هزار بار عمره به جا آورد و ده هزار بار به جهاد برود و ده هزار فقير مسلمان گرسنه را اطعام كرده باشد و ده هزار مسلمان برهنه را پوشانده باشد و براي او در مقابل هر حرفي ده حسنه نوشته شود و خداوند ۵ گناه از گناهانش را محو سازد و در قبر با او خواهد بود تا آنگاه كه مبعوث شود.» (مستدرك الوسائل، ج ۱، ص 290)

امام‏صادق (ع) نيز مي‌فرمايند: «سزاوار است كه مؤمن پيش از آن كه بميرد، قرآن را بياموزد يا در حال آموختن آن بميرد». (الدعوات: ۲۲۰ / 600)

پيامبر خدا (ص) همچنين درباره وظيفه مؤمن نسبت به آموزش قرآن چنين فرمودند: «هر كس به فرزند خود قرآن را آموزش دهد، خداوند گردنبندى به گردن او آويزد كه در روز قيامت همگان از آن شگفت زده شوند». (كنز العمّال: 2386).