طرف مشورت باید عاقل، آزاده، دین دار و دوست تو باشد
و دیگر این که برای مشورت تمام اطلاعات خود را در اختیارش قرار دهی به طوری که اطلاعات او به مقدار اطلاعات تو باشد.
پس بدان اگر فردی عاقل بود، از مشورت با او می توانی استفاده نمایی و اگر آزاده و دین دار بود، در خیراندیشی برای تو جدیت خواهد نمود
و اگر دوست و دوستدار تو بود، اسرار تو را پنهان خواهد ساخت و اگر تمام اطلاعات خودت را در اختیارش قراردادی، بهتر می تواند مورد مشورت قرار گیرد و مصالح تو را بازگو نماید.
پی نوشت ها:
1- طبرسی. مکارم الاخلاق: 367.
2- امینی. جوان و همسرگزینی: 166.
منبع:قدس
211008