علامه
طباطبایی معقتد است که با در نظر گرفتن اینکه ادامه آیه «إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ
الْأَبْتَرُ؛ دشمنت خود بىتبار خواهد بود» (کوثر/۳)، از باب قصر قلب است، چنین
به دست مىآید که منظور از کوثر، تنها و تنها کثرت ذریهاى است که خداى تعالى به
آن جناب ارزانى داشته است.
کوثر
برکتى است که در نسل آن جناب قرار گرفته و اگر مراد مسئله ذریه به استقلال و یابه
طور ضمنى نبود، آوردن کلمه «إِنَّ» در آیه سوم فایده اى نداشت، زیرا این کلمه
علاوه بر تحقیق، تعلیل را هم مىرساند. معنا ندارد بفرماید ما به تو حوض
دادیم، چون که بدگوى تو اجاق کور یا بىخبر است.
به
بیان علامه، این جمله از این دلالت خالى نیست که فرزندان فاطمه (ع (ذریه
رسول خدا(ص) هستند، و این خود یکى از خبرهاى غیبى قرآن کریم است، چون همانطور که
مىبینیم، خداى تعالى بعد از درگذشت آن حضرت، برکتى در نسل آن جناب قرار داد، به
طورى که در همه عالم هیچ نسلى معادل آن دیده نمىشود.