امام رضا(ع) پیوسته با قرآن مأنوس بود، آن را به دقت میخواند و در آیات آن تدبر میکرد و میاندیشید که درباره چه چیز و در چه وقت نازل شده است. گفتار، پاسخ و مثالهای آن حضرت همه برگرفته از قرآن کریم بود (ابن بابویه، 1404 ق، ج2، ص193.)
در ادامه به نمونهای از این روایات اشاره میشود:
ـ وحشتناکترین حالتی که آدمی دارد سه موقع است: روزی که متولد میشود و از شکم مادر بیرون میآید و دنیا را میبیند، روزی که میمیرد و آخرت و اهل آن را میبیند و روزی که مبعوث میشود و احکامی را مشاهده میکند که در سرای دنیا ندیده است و به درستی که خداوند عزّوجل در این سه موقع بر یحیی(ع) سلام فرستاده و ترس او را ایمنی بخشیده است و فرمود: «و سلام علیه یوم وُلد و یوم یَموت و یوم یُبعث حیّاً» [مریم، 15] نیز در این سه موقع بر خویش سلام کرده است و فرمود: «والسلام علی یوم وُلدت و یوم اَموت و یوم اُبعث حیّاً» [مریم، 33] (ابن بابویه، 1378ق، ج1، ص257؛ مجلسی، 1404ق، ج6، ص158).
پی نوشت:
مجموعه
تفسیری امام رضا(ع)، چاپ اول 1392، انتشارات بنیاد بینالمللی فرهنگی و هنری امام
رضا
منبع:فارس