عقیق: حضرت علی (ع) می فرمایند:
زبان خردمند پشت دل او است (عاقل آنچه بگويد نخست نيك و بد آنرا به عقل خويش سنجيده و آنگاه مى‏ گويد) و دل احمق پشت زبان او است .
بى‏ خرد نفهميده آنچه خواست مى‏ گويد سپس در درستى و نادرستى و سود و زيان آن انديشه ميكند. سيّد رضىّ «عليه الرّحمة» مى ‏فرمايد: اين فرمايش از جمله معانى نيكوى دلپذير است، و مقصود از آن آنست كه خردمند زبانش را رها نمى‏ كند(سخنى نمى‏ گويد) مگر پس از مشورت و صلاح ديد با انديشه، و بى ‏خرد بيرون داده‏ هاى زبان و گفتارهاى بى‏ انديشه ‏اش بر مراجعه به انديشه و تدبّر و تأمّل در پايان كار پيشى مى ‏گيرد، پس به آن ماند كه زبان خردمند پيرو دل او است و دل بى‏ خرد پيرو زبانش مى ‏باشد .