تحقیقات علمی برخی کارشناسان علم طب و روانشناسی ثابت
کرده است حالت قیام در نماز و ثابت ماندن چشم باعث بهبود ضعف و نواقصی مانند نزدیک
بینی می‌شود و به لحاظ روانی این حالت باعث افزایش مقاومت عصبی فرد شده و بی‌خوابی
و افکار نا آرام را از انسان دور می‌کند.(۱)
ایستادن در حالت نماز باعث تقویت حالت تعادلی بدن شده و
قسمت مرکزی مخچه که محل کنترل اعمال و حرکات ارادی است را تقویت می‌کند و این عمل
باعث می‌شود فرد با صرف کمترین نیرو و انرژی به انجام صحیح حرکات بعدی بپردازد.
همچنین ایستادن فرد در حالت قیام سبب تقویت قسمت فوقانی
بدن و ستون مهره‌ها شده و آن را در حالت مستقیم نگاه می‌دارد.
تقویت احشاء و ماهیچه‌های شکم، حفظ سلامت دستگاه گوارش و
رفع یبوست مزمن، سوء هاضمه و بی اشتهایی از آثار رکوع در نماز است. مدت زمان
خواندن ذکر رکوع نیز باعث تقویت عضلات صورت و گردن، ساق پا و ران‌ها می‌شود و به
این ترتیب به جریان خون در قسمت‌های مختلف بدن سرعت می‌بخشد.
استحکام بخشیدن و تقویت عضلات پاها و ران‌ها، کمک به نفخ
معده و روده، بهبود فتق، از خواص نشستن بعد نماز است.
اما
سجده اثرات فراوانی بر سلامت نمازگزار دارد. از جمله آنکه ستون مهره‌های بدن را
تقویت کرده و دردهای سیاتیک را آرام می‌کند. سجده همچنین باعث افزایش جریان خون در
سر شده که این امر با تغذیه این غدد باعث حفظ شادابی، زیبایی و طراوت پوست می‌شود.
سجده باعث آسودگی و آرامش در فرد شده و عصبانیت را تسکین می‌دهد.
امام صادق (علیه‌السلام)
در پاسخ به «سعید بن یسار» که پرسید: در حال رکوع دعا
کنم یا سجود، فرمودند: در حال سجود دعا کن؛ زیرا نزدیک‌ترین حالت بنده به خداوند
حالت سجده است. (۲)
همچنین از این امام بزرگوار رعایت شده است که «گروهی
خدمت رسول خدا (صلوات الله علیه و آله) آمدند و عرض کردند: ای رسول خدا، در
برابر پروردگارت بهشت را برای ما ضمانت کن. رسول خدا فرمودند: به شرط آن که شما
نیز با سجدههای طولانی مرا یاری دهید.»(۳)
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) نیز در حدیثی می‌فرمایند: «اگر
نمازگزار میدانست که چه هالهای از جلالتِ خدا او را فرا میگیرد، دوست نداشت
که سر از سجدهاش بر دارد.»(۴)
پی نوشت ها:
۱- موسسه تحقیقات حجامت ایران
۲- بحار الأنوار: ۸۵ /۱ / ۶
منتخب میزان الحکمة: ۲۶۴
۳- مالی الطوسیّ: ۶۶۴ / ۱۳۸۹
منتخب میزان الحکمة: ۲۶۴
۴- الخصال: ۶۳۲ / ۱۰ منتخب میزان الحکمة:
۱۳۳۲۶
منبع:افکار
211008