وی
افزود: اما نقش مکبّری در جذب نمازگزاران به مسجد و دادن مسوولیت به کودکان نیز به
عنوان یک کارکرد فرعی کم اهمیت تر از نقش اصلی آن نیست. در این خصوص باید به
نوجوانان آموزش داد زیرا یکی از راه های ورود نوجوانان و کودکان به مسجد همین
مساله تکبیر برای نماز و امام جماعت است.
دین
پرور در ادامه گفت: تکبیرگویی در مساجد در گذشته بسیار مرسوم بود زیرا به عنوان یک
نیاز محسوب می شد و درحال حاضر به دلیل استفاده از میکروفون های یقه ای، تکبیرگویی
کمی در حاشیه قرار گرفته است. البته باید گفت که هیچ منافاتی وجود ندارد که از این
وسایل جدید استفاده کنیم و همزمان سنت مکبّری هم برپا داشته شود.
این
پژوهشگر مذهبی افزود: پیشنهاد می کنم مساجد برنامه مشخصی را برای دعوت از نوجوانان
برای مکبّری داشته باشند تا عده ای آموزش ببینند و به صورت دوره ای و نوبتی همه
نوجوانان برای این کار در مسجد حضور یابند.
دین
پرور با اشاره به اینکه مکبّری می تواند نقش مهمی در جذب کودکان و نوجوانان به مسجد
داشته باشد، بر ضرورت پژوهش درباب تاریخچه و اهمیت تکبیر گویی تاکید کرد و گفت:
روایات زیادی درباره حسن خلق و خو و رفتار نوجوانان در مسجد وجود دارد.
وی
با تاکید بر اهمیت مسئله «مسجد کودکان و نوجوانان»،
جذب این قشر را به مسجد مهم و ضروری دانست و افزود: هر مسجد باید تلاش کند با
مدارس نزدیک خود ارتباط ویژه ای برقرار کند و هیات امنای مساجد باید از مدیر و
مسوولان مدرسه دعوت کنند تا در مسجد حضور پیدا کنند.
وی
درپایان گفت: ائمه جماعات مساجد نیز باید به مدرسه بروند و همکاری ویژه ای در
مراسم و اعیاد داشته باشند و برای این کار نیز باید سرمایه گذاری ویژه ای انجام
شود تا هم به مدارس کمک فرهنگی شود و هم حضور کودکان و نوجوانان در مسجد پررنگ تر
شود.