فعل
ينبئ عن تعظيم المنعم سواء كان ذكرا باللسان او محبة بالجنان او عملا بالاركان،
يعنى شكر عبارتست از كارى كه حاكى از تعظيم و بزرگداشت
نعمت دهنده است چه توسط زبان آن كار انجام گيرد يا توسط قلب يا عمل با اعضا و
جوارح.
و
در اصطلاح عبارتست از:
صرف
العبد جميع ما خلق اللّه لاجل ما خلق،
يعنى به كار بردن بنده تمام آنچه را كه خدا برايش آفريده
در مسيرى و براى هدفى كه آفريده شده مثلا چشم را آفريده براى ديدن و لكن نه تمام
ديدنيها گوش را آفريده براى شنيدن و لكن نه هر نوع شنيدنى و ... شكر هم مثل حمد از
سوى عبد نسبت به خالق است.