.1مرگ براى پندآموزى و تقوا براى بى نيازى و عبادت براى شغل
كافى است. و رستاخيز را همين بس كه پناهگاه آينده و خداوند تنها جزابخش مى باشد.
.2دو خصلت است كه بالاتر از آنها هيچ نيكى وجود ندارد: ايمان
به خدا و سودبخش بودن براى بندگان خدا.
3.مردى
به پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله عرض كرد: به من سفارشى كن كه در اثر آن خدا به
من سود رساند. حضرت فرمود: بيشتر به ياد مرگ باش تا تو را از دنيا برهاند. شكرگزارى
را پيشه خودساز كه سبب افزايش نعمت گردد. بسيار دعا كن چون تو نمى دانى چه وقت دعايت
به اجابت مى رسد. از تجاوز بپرهيز كه خدا چنين حكم فرموده: «هر كس مورد ستم قرار
گيرد، قطعا خدا او را يارى خواهد كرد»1 و فرموده: «اى مردم! سركشى شما فقط
به زيان خود شماست»2 و از مكر و نيرنگ دورى كن كه خداوند مقرّر فرموده: «نيرنگ زشت
جز دامن صاحبش را نگيرد». 3
4.شما
به زودى به حكومت كردن حريص مى شويد و سپس پشيمان مى گرديد و افسوس مى خوريد؛
وه! چه خوب دايه اى است و چه بد از شير بازگيرنده اى است!
5.مردمى
كه زمام كار خويش را به زنى سپارند هرگز رستگار نشوند.
6.به
پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله عرض شد: كدام ياران بهترند؟ حضرت فرمود: آن
كه وقتى ياد دارى ياريت نمايد و چون دچار فراموشى شوى يادآورى كند. عرض شد: بدترين
مردم كيانند؟ حضرت فرمود: دانشمندان فاسد.
7. پروردگارم
مرا به نه چيز سفارش كرده است: اخلاص در نهان و عيان، رفتار عادلانه در حال خشنودى
و خشم، ميانه روى در
حال بينوايى و توانگرى، اينكه درگذرم از كسى كه به من ستم روا
داشته، بخشش نمايم به كسى كه از من دريغ نموده، با آن كس كه با من قطع رابطه نموده
ارتباط برقرار سازم، اينكه خاموشيم
انديشه كردن، گوياييم ذكر نمودن و نگاهم عبرتگيرى باشد.
8.دانش
را با نوشتن در بند كشيد.
9.هر
گاه تبهكار قومى سرور آنان گردد و رهبرشان زبونترين آنان باشد و مرد تبهكار مورد
تجليل قرار گيرد، بايد چشم به راه بلا بود.
10.به
شتاب راه رفتن ارزش شخص مؤمن را ببرد.
11. كسى
كه از او چيزى دزديده شده است همواره در صدد تهمت بستن به بى گناه باشد چندان كه
گناه او از دزد بيشتر گردد.
12.خداوند
كسى را كه در راه او بخشنده باشد دوست مى دارد.
13.هر
گاه اميران شما، نيكانتان و ثروتمندان شما، سخاوتمندتان باشند و در كارتان در ميان
خود مشورت كنيد، در اين صورت روى زمين براى شما بهتر از دل زمين خواهد بود و اگر اميران
شما، بدان شما و ثروتمندانتان، خسيسهاى شما باشند و امورتان به دست زنانتان افتد،
پس دل زمين برايتان بهتر از روى زمين است.
14.اگر
كسى شب و روز را به سر آورد در حالى كه سه چيز را داراست، از همه نعمتهاى دنيا
برخوردار است: هر كه در بام و شامش تندرست است، آسوده خاطر مى باشد و خوراك يك
روز را دارد؛ و اگر چهارمين نعمت يعنى ايمان را نيز داشته باشد، نعمت دنيا و آخرت
را به تمام و كمال دارد.
15. به
عزيزى كه خوار شده و ثروتمندى كه فقير گشته و به دانشمندى كه به زمان مردمانى
نادان تباه شده، رحم آوريد.
16.دو
خصلت است كه بسيارى از مردم از آنها غافلند: تندرستى و آسودگى خاطر.
17. دلها
بر دوست داشتن آن كس كه به آنها نيكى كند و دشمن داشتن آن كس كه به آنها بدى
نمايد، سرشته شده است.
18.همانا
ما گروه پيامبران مأموريم كه با مردم به اندازه خودشان سخن گوييم.
19.كسى
كه رنج خود را بر دوش مردم افكند، ملعون است.
20.عبادت
هفت جزء دارد، برترينش در
طلب روزى حلال بودن است.