عقیق: به مناسبت فرا رسیدن ایام فاطمیه با حجت الاسلام سید محمدرضا طباطبایی، پژوهشگر ادیان و نویسنده کتاب "غمخانه فاطمه زهرا (س)" در خصوص ماجرای شهادت حضرت زهرا (س) گفتگویی انجام داده ایم: گفتگوی ما با این استاد حوزه و دانشگاه از نظرتان می گذرد:
 

یکی از شبهاتی که وهابیت مطرح می کند این است که چرا با وجود اینکه حضرت علی (ع) در منزل حضور داشتند، شما شیعیان می گویید فاطمه زهرا (س) به پشت در رفتند و آن ماجراهای پس از آن پیش آمد؛ چطور حضرت علی علیه السلام راضی می شوند که همسرشان برای باز کردن در به پشت در برود؟ چطور می توان به این شبهه پاسخ داد؟
بله، وهابیت این شبهه را مطرح می کند و بیان می کند آن طور که در خانواده ها رسم است مرد در را باز می کند چه رسد به اینکه در بین اهل بیت (ع) خانمی برود و در را باز کند. این مساله عرف نیست و غیرمانوس است. بر اساس این ادعا، وهابیت در واقع ماجرای در نیمه سوخته را انکار می کند.
پاسخ این شبهه را از دو منظر یعنی هم منابع شیعی و هم اهل سنت می توان ارائه داد؛ به طور مثال از منابع شیعی سلیم بن قیس در کتاب خود صفحه 250 نقل می کند: فاطمه (ع) قاعده خلف الباب؛ یعنی پشت در نشسته بودند. شبیه این روایت را بحارالانوار و سایر منابع شیعی نیز نقل کرده اند.
شاید سوال پیش آید که چرا حضرت زهرا (س) پشت در نشسته بودند تا آسیب ببینند؟ چرا بلند نشدند و بروند؟
در پاسخ علت این ماجرا را می توان این گونه بیان کرد: در قرآن کریم سوره نور آیات 27 و 28 خداوند فرموده است: یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَدْخُلُواْ بُیُوتًا غَیرَْ بُیُوتِکُمْ حَتىَ‏ تَسْتَأْنِسُواْ وَ تُسَلِّمُواْ عَلىَ أَهْلِهَا ذَالِکُمْ خَیرٌْ لَّکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ؛ اى اهل ایمان، هرگز به هیچ خانه مگر خانه‏هاى خودتان تا با صاحبش انس و اجازه ندارید وارد نشوید و (چون رخصت یافته و داخل شوید) به اهل آن خانه نخست سلام کنید که این (ورود با اجازه و تحیت، براى حسن معاشرت و ادب انسانیت) شما را بسى بهتر است، باشد که متذکر (شئون یکدیگر و حافظ آداب رفاقت) شوید.
همچنین در آیه 28 همین سوره نیز سفارش شده است بدون اجازه وارد خانه کسی نشوید: فَإِن لَّمْ تجَِدُواْ فِیهَا أَحَدًا فَلَا تَدْخُلُوهَا حَتىَ‏ یُؤْذَنَ لَکمُ‏ْ وَ إِن قِیلَ لَکُمُ ارْجِعُواْ فَارْجِعُواْ هُوَ أَزْکىَ‏ لَکُمْ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ؛ و اگر کسى را نیافتید باز وارد نشوید تا اجازه یابید، و چون (به خانه‏اى درآمدید و) گفتند: برگردید، به زودى باز گردید که این براى تنزیه و پاکى شما بهتر است، و خدا به هر چه مى‏کنید داناست.
این سفارش ها در قرآن برای مسلمانان بیان شده بود و حضرت زهرا (س) یقین داشتند کسی وارد خانه ایشان نمی شود. لذا احساس خطر نمی کردند؛ از طرف دیگر منزل پیامبران احترام ویژه دارد. در سوره احزاب آیه 53 خداوند می فرماید:"یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلَّا أَن یُؤْذَنَ لَکُمْ "
خانه حضرت زهرا (س) نیز خانه پیامبر (ص) بود و مردم طبیعتا نباید بدون اجازه وارد آن می شدند.
در سوره نور آیه 36 نیز آمده است: "فِى بُیُوتٍ أَذِنَ ٱللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَیُذْکَرَ فِیهَا ٱسْمُهُۥ یُسَبِّحُ لَهُۥ فِیهَا بِٱلْغُدُوِّ وَٱلْءَاصَالِ. در این آیه شریفه نیز منظور از این بیوت بیوت انبیا و پیامبر (ص) است.
 

طبق کدام سند می فرمایید خانه حضرت زهرا (س) خانه پیامبر (ص) بود؟
سیوطی در تفسیر "الدر المنثور" جلد 5 صفحه 50 در تفسیر همین آیه می نویسد: شخصی از پیامبر (ص) پرسید: ای رسول خدا! این خانه هایی که قرآن کریم درباره آن در سوره نور آیه 36 صحبت می کند، چه خانه هایی است؟ پیامبر (ص) فرمودند: خانه های پیامبران. در این حال خلیفه اول پرسید: آیا این آیه خانه حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) است را هم شامل می شود؟ پیامبر (ص) فرمودند: بلی! بلکه از بهترین آنها است. این روایت را نیز آلوسی از علمای اهل تسنن در کتاب "روح المعانی" جلد 18 صفحه 157 نقل می کند.
همچنین، صحیح بخاری در جلد 4 صفحه 210 حدیث 3716 از خلیفه اول نقل می کند که گفت: ارقبوا محمدا فی اهل بیته؛ از خانواده پیامبر (ص) مراقبت کنید.
ابن حجر از علمای بزرگ اهل سنت در کتاب "فتح الباری" جلد 7، صفحه 63 می نویسد: در اینجا خلیفه اول به مردم سفارش می کرد که مراقب خانواده پیامبر (ص) باشید و آنها را اذیت نکنید. لذا این که این توصیه ها به چه دلیلی گفته شده است را کاری نداریم، ولی همین نشان می دهد که در مورد اهل بیت پیامبر (ص) سفارش ویژه بوده است. لذا حضرت زهرا سلام الله علیها از بابت این که مردم بدون اجازه وارد منزلشان نمی شوند، مطمئن بودند. 
 

وهابیت مطرح می کنند که چگونه با غیرت حضرت علی (ع) حضرت زهرا (س) به عنوان دختر پیامبر(ص (برای گشودن در خانه رفتند؟ چه پاسخی به این سوال داده می شود؟
بنابر نقل تواریخ، بارها همسران پیامبر (ص) می رفتند و درب خانه را باز می کردند و پیامبر (ص) آنها را نهی نمی کردند.

سیوطی در" جامع الحادیث" جلد 36 صفحه 345 حدیث 39496 روایتی را نقل می کند که بر اساس آن می گوید: عمر در خانه پیامبر (ص) را کوبید و پیامبر (ص) فرمودند: افتحی یا خدیجه! یعنی ای خدیجه در را باز کن.
باز در روایت دیگری که در "تاریخ مدینه الدمشق" جلد 42 صفحه 470 و 471 آمده است، می گوید: علی (ع) خیلی آرام در منزل پیامبر (ص) را کوبید پیامبر (ص) به ام سلمه فرمودند: قمی فافتحی له؛ برخیز و در را برای علی (ع) باز کن.
در کتاب" احتجاج طبرسی" جلد 1 صفحه 292 بیان شده است: امیر مومنان علی (ع) در خانه پیامبر (ص) را کوبیدند، عایشه گفت: کیست؟ علی  (ع) فرمودند: من هستم علی. من شنیدم که رسول الله(ص) می فرمودند: یا عایشه! افتحی له الباب؛ ای عایشه! در را برای علی (ع) باز کن.
با وجود چنین تصریحات تاریخی وهابیت تهمت های ناروا می زند؛ در حالی که این ملازمه پذیرفتنی نیست ضمن اینکه پیامبر اکرم (ص) در حدیثی فرمودند: حضرت ابراهیم(ع) بسیار غیرتمند بود و من از ایشان غیرتمندترم؛ و امیر مومنان (ع) نیز شاگرد همین پیامبر (ص) است و غیرت ایشان زبانزد عام و خاص است. بنابراین با این گونه اتهامات نمی توان حقیقت تاریخی را انکار کرد. علمای وهابیت به جای پذیرفتن حقیقت به پیامبران و اولیای خدا تهمت های ناروا می زنند. به جای این کار بهتر است علمای وهابیت ریشه علامت های سوال و ابهاماتی که در ماجرای شهادت حضرت زهرا (س) وجود دارد را در منابع خود بیابند و از پنهان کاری و بیان نکردن روایات خود دست بردارند.