از رسول خدا (ص) شنیدم که می فرمود: طلب دانش بر هر زن و
مرد مسلمان واجب است، پس علم را از جایگاهش بخواهید و آن را از اهلش بگیرید؛ زیرا
آموزش دانش برای خدا حسنه ای است و طلب آن عبادت است و گفتگوی علم تسبیح و عمل به آن
جهاد و آموختن به نادان صدقه و بذل علم به اهلِ آن نزدیکی به خدای تعالی می باشد؛
زیرا علم نشانه های حلال و حرام است و راه بهشت را روشن می کند و در وحشت مونس
انسان است و در غربت و تنهایی رفیق انسان است و در خلوت با انسان گفتگو می کند و
راهنمای آسودگی است و دانش سلاحی علیه دشمنان و زینت، نزد دوستان است و خداوند بواسطه
علم گروهی را بالا بُرد و ایشان را در خوبی ها رهبر قرار داد که از آثار ایشان
اقتباس می شود و افعال آن ها الگو و راهنمای دیگران است و از افکار ایشان استفاده
می شود و ملائکه در دوستی با ایشان راغبند و با پرهایشان ایشان را لمس می کنند (و
تبرک می جویند) و در دعاهایشان دانشمندان را برکت می دهند و هر تر و خشکی حتی ماهیان
دریا و موجودات دریایی و درندگان بیابان و چهارپایان برای عالِم استغفار می کنند و
دانش حیات دل از نادانی و نور چشم در تاریکی و نیروی بدن از ضعف می باشد و بنده را
به جایگاه خوبان و مجالس اخیار و درجات عالی در دنیا و آخرت می رساند و تفکر در
علم با روزه برابر است و گفتگوی در آن با شب زنده داری مساوی است و همانا به وسیله
دانش پروردگار اطاعت و پرستش می گردد و به واسطه آن صله ارحام صورت می گیرد و حلال
و حرام دانسته می شود و عمل تابع علم است و خداوند متعال علم را به سعادتمندان
الهام می کند و اشقیا را از آن محروم می کند و خوشا بحال کسی که خدا بهره ای از
علم به او داده است.
پی نوشت ها:
1- حلی. عدة الداعی: 72.
2- قربانی. هزار و یک حدیث رضوی، ج1: 378.
منبع:قدس
211008