03 آذر 1400 19 ربیع الثانی 1443 - 24 : 19
کد خبر : ۲۴۴۶۸
تاریخ انتشار : ۲۷ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۹:۰۴
اگر كسي بخواهد در آخرين لحظات زندگي‌اش دعايي كند تمام وقتش را به دعا براي خود اختصاص مي‌دهد و يا اگر خيلي دلش در گرو محبت بستگانش باشد براي نزديكترين نزديكانش دعا مي‌كند.

عقیق:سيره و منش انبياء و اولياي الهي و كساني كه خداوند متعال در كتاب حقه خود به صراحت از آنها سخن گفته و آنها را با عنوان «اهل البيت» خطاب كرده و آيه تطهير را در شان آنها نازل كرده است، سراسر درس و پيام براي انسان‌هاست حتي دعا و راز و نيازشان با خدا آن هم در آخرين لحظات عمر شريفشان كه باز به فكر هدايت و ارشاد مردم و شفاعت امتشان هستند.
يكي از اين «اهل البيت» كه خداوند در قرآن كريم بارها از آنان ياد كرده حضرت فاطمه زهرا (س) است كه در آخرين دعايش نيز همانند دعاهاي زمان حياتش نه براي خود بود و نه براي بستگانش بلكه براي تمام امت دعا مي‌كنند.
در روايتي از اسماء همسر جعفر طيار نقل شده است كه در لحظه‏‌هاي پاياني عمر حضرت زهرا (عليها السلام) متوجّه آن بانوي بزرگوار بودم، مشاهده كردم كه ابتدا غسل كردند و لباس‌ها را عوض كردند و در خانه مشغول راز و نياز با خدا شدند. جلو رفتم، ديدم كه رو به قبله نشسته و دست‌ها را به سوي آسمان برآورده و چنين دعا مي‏‌كند: «قالَتْ: اِلهي وَ سَيدي اَسْئَلُكَ بِالذَّينَ اصْطَفَيتَهُمْ وَ بِبُكاءِ وَلَدَي في مُفارَقَتِي اَنْ تَغْفِرَ لِعُصَاةِ شيعَتِي وَ شيعَةِ ذُرِّيتِي
۱». يعني"پروردگارا! بزرگوارا! به حق پيامبراني كه آنها را برگزيدي و به گريه‏‌هاي حسن و حسين در فراق من، از تو مي‏‌خواهم گناهكاران شيعيان من و شيعيان فرزندان مرا ببخشائي.
آري ايشان تا آخرين لحظات زندگيشان به ياد ما بودند، اما ما چه قدر به يادش هستيم؟
همچنين امام باقر (ع) فرمودند: « فاطمه دختر رسول خدا (ص)، پس از گذشت
۶۰ روز از رحلت پيامبر، بيمار و بستري شدند و بيماريشان تشديد شد و دعاي او در شكوِه از ظالمان اين بود: »يا حي وَ يا قَيومُ برَحمَتِكَ أَستَغيثُ فَأَغثني، أللّهُمَّ زَخزِحني عَنِ النّارِ وَ أدخِلني الجَنَّةَ وَ ألحِقني بِاَبي مُحَمّدٍ۲".
«اي خداي زنده و توانا! پناه مي‌آورم به رحمت تو، پس به من پناه بده و مرا از آتش دوزخ دور گردان و به بهشت وارد كن و مرا به پدرم محمد (ص) ملحق فرما! ».
علي (ع) به او فرمود: «خدا به تو عافيت مي‌دهد و تو را زنده نگه دارد». فاطمه (س) در جواب عرض كرد: «اي ابوالحسن! بسيار نزديك است كه با خدايم ملاقات كنم».
در روايات متعددي از شيعه و اهل سنت نقل شده است كه سرور زنان دو عالم حضرت فاطمه (س) در لحظه‌هاي واپسين دست بر دعا و زبان به ذكر خدا مشغول داشته بود امّا باز در اين آخرين دعا محبّت خدائي او مشمول شيعيان و پيروان اسلام بود و در حقّ گناهكاران و خطاپيشگان امت اسلامي دعا مي‏‌كرد و طلب مغفرت براي آنان از بارگاه خدا داشت.

پی نوشت ها:
۱- نهج‏‌الحياة/ ص ۱۴۸
۲- رنج‌ها و فريادهاي فاطمه، ترجمه بيت الاحزان، ص۲۲۸

منبع:حج

211008

گزارش خطا

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
نظر: