عقیق: آیت الله جاودان با اشاره به لزوم بهره مندی از وجود یک استاد در مسائل معنوی و دینی گفت: ما در تمام زمینه ها مسائل دینی به تعلیم و تربیت احتیاج داریم. در آیه 31 سوره مبارکه نساء مطلب بسیار خوبی می گوید که به درد همه ما می خورد. إن تجْتـَنِبوا کبائِرَ ما تـُنـْهَوْنَ عَنـْهُ نـُکـَفـِّرْ عَنکـُمْ سَیـِّئاتِکـُمْ وَ نـُدْخِلـْکـُم مُدْخَلاً کریماً بارها این را اینجا عرض کرده ایم. اگر از کبائر آنچه نهی شده اید، اجتناب کنید. ما از گناهان نهی شده ایم.

وی افزود: اگر از کبائر گناهان اجتناب کنید، نـُکـَفـِّرْ عَنکـُمْ سَیـِّئاتِکـُمْ ما سیئات شما را می بخشیم. ببینید سیئات را درمقابل کبائر آورده است. وقتی سیئات در مقابل کبائر است، مشخص می شود که سیئات به معنای صغائر است. گناهان صغیره تان را می بخشیم. یعنی آن احتیاجی به توبه ندارد. بخشیده است. وَ نـُدْخِلـْکـُم مُدْخَلاً کریماً این یک بحث مجزایی دارد.
این استاد اخلاق تصریح کرد: همچنین بعد از اینکه گناهان کبیره را ترک کردید ما جای شما را عوض می کنیم. جایگاه سرنوشتی شما عوض می شود. یک جایگاه دیگری پیدا می کنید. انسان هایی که گناه کبیره می کنند یک جایگاهی دارند. آن کسی که گناه کبیره را ترک می کند، یک جایگاه دیگری دارد. جایگاه کسی که گناه کبیره را ترک کرده مُدْخَلاً کریماً است. یعنی جایگاه کرامت است. بعد از اینکه انسان گناه کبیره را ترک می کند، به کرامت می رسد. کرامت یعنی چه؟

وی افزود:خدواند در آیه 32 سوره مبارکه نجم می فرماید: الـَّذینَ یَجْتـَنِبونَ کـَبائِرَ الإثم همان عبارت است. کسانی که از گناهان کبیره اجتناب می کنند. الـَّذینَ یَجْتـَنِبونَ کـَبائِرَ الإثم وَ الفواحِشَ می گویند فواحش نام گناهان بد است. حالا من نامش را نمی برم چون بد است. از این گناهان یعنی از کـَبائِرَ الإثم که به معنای گناه است وَ الفواحِشَ که به معنای گناه بد است، پرهیز می کند إلـّا اللـَّمَمَ مگر لمم.

گناه صغیره در اثر تکرار به گناه کبیره تبدیل می شود
آیت الله جاودان تصریح کرد: اینکه از لمم پرهیز نمی کنند به چه معناست؟ در یک تفسیر فرموده اند یعنی ممکن است یک مرتبه فکرش را بکند. ممکن است فکرش به ذهنش بیاید و یک دقیقه هم به آن فکر کند اما انجام نمی دهد. این یک تفسیر است. در تفسیر دیگر فرموده اند اگر یک وقت گناه کرد. ببینید هر گناهی را که شما پی بگیرید، و لو کوچکترین گناه، وقتی پی بگیرید، امروز و فردا و پس فردا و همینطور ادامه دهی، این گناه صغیره تبدیل به گناه کبیره می شود.
این استاد فریخته عنوان کرد: فرمودند اگر گناه کبیره انجام ندهی، ما گناه صغیره ات را می بخشیم. اینجا می گویند اگر یک وقت برایش گناهی پیش بیاید، یعنی بنای گناه کردن ندارد، اما یک مرتبه مثلا یک دروغی از دهانش می پرد، یعنی دروغ نمی گوید و انسان دروغ گویی نیست و از زبانش مراقبت می کند. از غیبت مراقبت می کند. یک مرتبه یک چیزی از دهانش می پرد. این قابل بخشش است.
 

خداوند در ادامه آیه می فرماید: إنَّ رَبَّکَ واسِعُ المَغفِرَةِ یعنی دارد وعده بخشش می دهد. اگر یک انسانی که همیشه مراقبت می کند، یک وقت از دستش در رفت، إنَّ رَبَّکَ واسِعُ المَغفِرَةِ خدا می بخشد. وعده بخشش دادند. بعد هم آیه ادامه دارد که فعلا به ادامه اش کاری نداریم.

کسی که خدا را قبول دارد به راحتی دروغ نمی گوید
آیت الله جاودان با اشاره به تقسیم بندی گناهان و اعتقاد به خداوند به عنوان مانع بزرگی از گناهان کبیره گفت: گناهان به گناهان کبیره و غیر کبیره تقسیم شد. خدای تبارک و تعالی هیچ توقع ندارد که گناه کبیره پیش بیاید و کسی که خدا را قبول دارد مثلا خیلی راحت دروغ بگوید. نمی شود. نمی شود اوقاتش تلخ شد، هرچه از دهانش درآمد بگوید. اگر یک وقت اشتباه کرد، قابل جبران است. شما با هر عملی که می کنید، دارید خودتان را ساختمان می کنید.

وی افزود: خودتان را، نه تن تان. تن، خود انسان نیست. خودت را ساختمان می کنی. آدمی که دائما دروغ می گوید ساختمان پیدا کرده. آن که فرمودند اصرار نکند، اگر اصرار کند، معلوم می شود این به یک ساختمان کج رسیده است.

انسان به دست اعمالش ساختمان وجودی خود را بنا می کند
آیت الله جاودان با بیان اینکه آدمی با رفتارش ساختمان وجود خود را شکل می دهد، تصریح کرد: انسان در اثر دروغ گفتن، دروغ گفتن و دروغ گفتن، غیبت کردن و غیبت کردن، یک ساختمان پیدا می کند که ساختمانش کج است. لذا گفتند اگر انسان به گناه اصرار می کند، این برایش مشکل می شود. بخشش او مشکل می شود. او که به گناه اصرار نمی کند، راحت است.
اگر انسان بداند و گناه کند، با اینکه نداند و گناه کند، فرق می کند

آیت الله جاودان عنوان کرد: اگر انسان بداند و گناه کند، با اینکه نداند و گناه کند، فرق می کند. من گناه را می دانم و بدی اش را هم می دانم. بسیاری از ما اینگونه ایم. گناه را می دانیم و بدی اش را می شناسیم. این با آدمی که نمی دانست فرق می کند. مثلا فرض کنید بچه پانزده شانزده ساله نمی دانست و گناه را نمی شناخت. حالا اگر گناه کرد، به این دلیل بود که نمی دانست. این خیلی راحت تر است تا آن کسی که بداند و اصرار هم بکند. این سخت می شود. انسان تا زنده است، می تواند.  

توبه یعنی جبران، انسان تا زنده هست، می تواند جبران کند
وی افزود: توبه یعنی جبران. انسان تا زنده هست، می تواند جبران کند. سخت و راحت دارد. اگر اصرار ورزیده بوده و با اصرار بر گناه برای خودش ساختمان ساخته بوده و ساختمان کج ساخته بوده، اگر بخواهد خودش را درست کند، زحمت دارد. ببینید بعضی ها توبه می کنند. دیگر گناه نمی کند. اما هنوز دلش به آن گناه علاقه دارد. لذت آن گناه هنوز برایش هست. این باید از دل انسان پاک شود. دیگر آن گناه بد را نمی کند. اینکه آن گناه را نمی کند قدم بسیار بزرگی برداشته است. اما اگر بخواهد پاک پاک شود، آن خیال و علاقه باید از بین برود.
آیت الله جاودان اظهار کرد: یک ذره همت بیشتری لازم دارد که آن خیال هم از ذهن آدم برود. گناه صغیره گناهی است که انسان به آن اصرار ندارد. هر گناهی هرچقدر هم کوچک باشد، وقتی انسان به آن اصرار کند، تبدیل به گناه کبیره می شود. یکی از مواردی که گناه صغیره را به گناه کبیره تبدیل می کند، اصرار به گناه است.
 

وی افزود: در روایت دارد که کسی گناه کرده و اصلا یادش نیست. اصلا در ذهنش هیچ غصه ای نمی خورد. لذا دو دقیقه بعد هم همان گناه پیش بیاید، دوباره انجام می دهد. پنج دقیقه دیگر هم یک گناهی از همان نوع پیش بیاید، باز انجام می دهد. این گناه کبیره است. اصرار آن زمانی است که اگر گناه کرد، اصلا خیال توبه نداشته باشد.
در ذهنش اصلا چنین فکری نداشته باشد. راحت گناه می کند. این گناه را که انجام داد، راحت است. لذا اگر بار دیگر هم پیش آمد، باز راحت انجام می دهد. بار سوم هم راحت انجام می دهد. این گناه صغیره را به گناه کبیره تبدیل می کند.

انسان تا در این دنیاست، جنگ با شیطان و هوا و هوس دارد
آیت الله جاودان با اشاره به آدمی در دنیا همواره با عناصر پلید در جنگ است، گفت: پ انسان باید آن جنگی که با خودش دارد را هر روز ادامه بدهد. انسان هر روز جنگ دارد. انسان تا در این دنیاست، جنگ دارد دیگر. شیطان در برابرش است. هوا و هوس های نفس اماره هست. رفقای محیط و محل کار هستند. اینترنت و تلویزیون هست. این همه عوامل دور و بر انسان هست. انسان باید با اینها بجنگد. اگر راحت بخوابد، آنها برده اند. روزی که انسان از این حیث راحت بخوابد نداریم. همه روزهای ما به جنگ می گذرد.. همه روزهای مومن به جنگ می گذرد. با چه کسی؟ با شیطان و هوا و هوس خودش. بنابراین آن گناهی که عرض می کنیم یک گناهی کرده باشد و بعد هم راحت باشد، نمی شود. با یک اصلی مخالف است. همین که الان گفتیم اگر من ایمان دارم، نمی شود گناه بکنم و بعد راحت باشم.

آیت الله جاودان در ابتدای درس هفتگی درس اخلاق خود با اشاره به برخی نکات ضروری احکام نماز و وضو گفت: همه آقایانی که اینجا نشسته اند، باید حمد و سوره را نزد یک معلم قرآن یا یک معلم تجوید خوانده باشند که مطمئن باشند حمد و سوره های نمازشان صحیح است. مسائل وضو را باید دقیق، یاد گرفته باشند. یا نزد معلم دقیق یاد گرفته باشند یا رساله را دقیق بخوانند. غسل را همینطور. اگر غسل انسان صحیح نباشد، نمازهای تمام عمرش مشکل دارد. اگر وضوی انسان صحیح نباشد، نمازهای تمام عمرش مشکل دارد. انسان در همه زمینه ها معلم می خواهد.