امام
وقتی ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﻣﻄﻠﺐ را بر من احساس کردند ﻓﺮﻣﻮدند: «ای ﯾﻮﻧﺲ! ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺮاش ﭘﻮﺳﺖ و ﺿﺮﺑﻪ
ﺧﻮردن و ﻟﻐﺰﯾﺪن و ﺧﻄﺎ ﮐﺮدن و ﭘﺎرﻩ ﺷﺪن ﺑﻨﺪ ﮐﻔﺶ و ﭼﺸﻢ درد و ﻣﺎﻧﻨﺪاﯾﻨﻬا؛ بلا و آسیب
برای بدن است، ﻧﻪ ﻟﺰوﻣﺎ ﻣﺼﯿﺒﺖﻫﺎی ﺑﺰرگ. زیرا ﻣﻮﻣﻦ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎﻓﻀﯿﻠﺖﺗﺮ و ﮔﺮاﻣﯽﺗﺮ از
آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻬﻞ روز ﺑﺮ او ﺑﮕﺬرد و خداوند ﮔﻨﺎﻫﺎن او را ﭘﺎک ﻧﻨﻤﺎﯾﺪ؛ وﻟﻮ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻏﻢ
ﭘﻨﻬﺎن در دلی ﮐﻪ او ﻧﻔﻬﻤﺪ اﯾﻦ ﻏﻢ از ﮐﺠﺎ بوجود آمده اﺳﺖ.
ﺑﻪ ﺧﺪا ﻗﺴﻢ، وﻗﺘﯽ ﯾﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﺳﮑﻪﻫﺎ را در ﮐﻒ دﺳﺖ خود شمارش
میکند و ﻣﺘﻮﺟﻪ کمبود آن ﺷﺪﻩ و ﻏﺼﻪدار میﺷﻮد، ﺳﭙﺲ دوﺑﺎرﻩ شمارش کرده و ﻣﺘﻮﺟﻪ
ﻣﯽﺷﻮد درﺳﺖ است، ﻫﻤﯿﻦ ﻏﺼﻪ ﮐﻮﺗﺎﻩ و ﮔﺬرا ﻣﻮﺟﺐ آﻣﺮزش ﺑﺮﺧﯽ از ﮔﻨﺎﻫﺎن اوﺳﺖ.
پی نوشت:
اﻟﻮﺳﺎﺋﻞ/ ج ۷، ۱۱ / ۵۱۸ - اﻟﺒﺤﺎر/ ج ۲۱، ۷۶ / ۳۵۴
منبع:سبک زندگی اسلامی