19 مرداد 1401 13 محرم 1444 - 44 : 15
کد خبر : ۲۳۹۲۳
تاریخ انتشار : ۲۵ آذر ۱۳۹۳ - ۰۷:۱۸
بدانید هر که با من بیاید، آخر کار کشته می‏شود.

عقیق:امام حسین(ع) نه تنها این را می‏دانست که کشته می‏شود،
نه تنها محل دفنش را هم می‏دانست، حتّی شیوه کشته شدنش را هم می‏دانست که او را قطعه‏ قطعه می‏کنند.

شما آن خطبه‏ای که می‏خواهد از مکّه حرکت کند را نگاه کنید؛ در آن خطبه می‏گوید این گرگ‏ها به من حمله می‏کنند و من را تکه‏ تکه می‏کنند.

حضرت همه اینها را می‏دانست. تا آخر کار را می‏دانست.

حتّی شب عاشورا به همان اصحابش چه گفت؟ گفت اینها با من کار دارند، با شما کاری ندارند؛ هر که می‏خواهد برود، برود.

حالا آیا باز هم می‏توانی بگویی او مغرور بود؟! آیا می‏توانی بگویی که حسین(ع) می‏خواست دیگران را مغرور کند؟!

آیا یک چنین چیزی می‏تواند از دهان تو در آید که ـ‏نعوذ بالله‏ـ بگویی حسین فریب‏خورده‏ای بود بر محور بی‏خبری که دیگران را هم فریب داد؟!
کجا در تاریخ چنین چیزی می‏بینید؟! به هر تاریخی که مراجعه کنید دُرُست عکسِ آن است.

او همه چیز را می‏دانست و چیزی برای او پوشیده نبود؛ به دیگران هم می‏گفت و کسی را مغرور نکرد.

گفت بدانید هر که با من بیاید، آخر کار کشته می‏شود.نه گفت به تو پول و ریاست می‏دهم، بیا با من برویم؛ نه تهدید کرد؛ تحمیق هم نکرد و فریب نداد.
هیچ‏کدام از این کارها را نکرد.





پی نوشت:

از مباحث مرحوم حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی

 منبع:جام

211008

 

گزارش خطا

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
نظر: