عقیق: مولی
علی(ع) می فرمایند:
شكّ
(دو دلى) بر چهار گونه است: گفت و شنود (به باطل و نادرستى)، ترسيدن (از اقدام
بحقّ)، سرگردانى(تن دادن به گمراهى)، و كوشش ننمودن در راه رستگارى؛
پس كسي كه جدال و گفت و شنود را عادت و شيوه خويش گردانيد،
شب او بامداد نگشته(از تاريكى شكّ و دو دلى به روشنائى يقين و باور نرسيده)؛
و كسي را كه آنچه پيش دارد (جهاد و كوشش در راه حقّ)
بترساند به عقب بر مى گردد(در كارهاى خود بجائى نرسد) ؛
و
كسي كه در دو دلى حيران و سرگردان باشد (و خود را به جايگاه امن و آسوده يقين و
باور نرساند) سم هاى شياطين او را پايمال نمايد (شياطين بر او دست يافته هلاكش
سازند)؛
و كسي كه به تباه كردن دنيا و آخرت تن دهد در دنيا و آخرت
تباه گردد.