عقیق: از این رو از امام صادق (ع) نقل شده است که ایشان فرموده اند: یاد مرگ، شهوت های غیرمشروع و حرام را در وجود آدمی نابود می سازد، ریشه غفلت و ناآگاهی را قطع می نماید، دل را به وعده الهی تقویت می نماید، طبیعت آدمی را نرمی و رقت می بخشد، خواهش های بزرگ نفسانی را درهم می شکند، آتش حرص و طمع امور دنیوی را فرومی نشاند و دنیا را در نظر انسان کوچک و ناچیز می سازد.

همچنین در این باره از پیامبر اسلام، حضرت محمد (ص)، روایت شده است که فرموده اند: ویران کننده ی لذت ها را فراوان یاد نمایید!
عرض نمودند ای پیامبر خدا؛ آن چیست؟
پیامبر (ص) فرمودند: آن مرگ است. هیچ بنده ای آن را یاد نمی کند مگر این که اگر در فراخی، آسایش و رفاه است، دنیا برای او تنگ و اگر در شدت سختی، رنج و مصیبت است، دنیا برای او فراخ می شود، و نیز فرمودند: مرگ را زیاد یاد کنید؛ زیرا یاد آن گناهان را نابود می کند و موجب زهد و پارسایی در دنیا می گردد، پس اگر هنگام ثروتمندی (جاه و مقام) آن را یاد کنید، ویران کننده ثروت است و اگر هنگام فقر از آن یاد نمایید، شما را به زندگی راضی (امیدوار) می نماید.

پی نوشت ها:
1- فیض کاشانی. محجة البیضاء، ج8: 291.
2- ری شهری، محمد. میزان الحکمه، ج9: 264.
3- رجالی تهرانی، علیرضا. قبض روح: 70.

منبع:قدس

211008