*در میان اهل بیت صفت مهربانی خاص امام رضا(ع) است، قدیم ها که حمام ها خزینه داشت نابینایی به حمام رفته بود و وقتی صدای ورود کسی در آب خزینه را شنید پرسید: کسی در حمام است؟ پاسخ داد بله من هستم، گفت بی زحمت پشت ما را کیسه بکش، مرد گفت چشم و شروع کرد به کیسه کشیدن، دقایقی بعد نفر سوم وارد شد و گفت صلی الله علیک یا علی بن موسی الرضا جواب آمد و علیک السلام، نابینا گفت چرا به علی بن موسی الرضا سلام دادی جواب داد: ای مرد نا بینا کسی که درحال کیسه کشیدن پشت تو است آقا علی بن موسی الرضا است.
*ما اگر یک ظرفی ببریم برای همسایه مان و در آن گل باشد و از آنها بخواهیم برای ما در آن آب بریزند، اینکار را نخواهند کرد، اگر آیینه دل ما زنگار بگیرد نور خدا به او میخورد ولی قابلیت انعکاس ندارد.
*گاهی آنقدری که به میز و ماشین و پست و مقام محبت داریم هیچ وقت به اهل بیت محبت نداریم.
*تمامی کسانی که به جایی رسیده اند اول دل را درست کرده اند، یعنی ریشه را درست کردند.
*آیت الله اراکی(ره) فرمود: در زمان آقا سید محمدعلی خوانساری که روس های کمونیست قم را اشغال کرده بودند، باران نمی آمد. مردم قم در خانه ایشان جمع شدند و تقاضا کردند که دعا کنند و نمازی برای باریدن باران بخوانند. آقای خوانساری پا برهنه شدند و به محل استقرار روس ها رفتند، نماز باران خواندند. نماز تمام شد در مسیر برگشت، بارانی گرفت که در قم بی سابقه بود و رودخانه قم پر از آب شد.
*رسیدم خدمت آقا شیخ رجبعلی خیاط و گفتم آقا نصیحتی کنید. آقا فرمودند نجاری بلدی؟ گفتم اتفاقا من نجارم، گفت: یک در بساز و بگذار برای قلبت، نگذار هر کسی وارد قلب تو شود، اینجا کار من می لنگد، قلبم دست خودم نیست، این قلب حرم خداست. چرا این و آن باید بیایند در این قلب؟