در این پیام آیت‌الله جوادی آملی در خصوص ذات محبت و انواع آن مطالبی بیان داشتند و در ادامه با اشاره به حدیث «حُبُ‌الدُّنیا رَأسُ کُلِّ خَطیئة» به ویژگی این نوع محبت اشاره کردند که متن کامل این پیام به شرح ذیل است؛
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم؛ بسم‌الله الرحمن الرحیم؛ الحمدالله رب العالمین؛ و صل‌الله علی جمیع الانبیاء و المرسلین و الائمه الهداة المهدیین؛ صی‌ّما خاتم الانبیاء و خاتم الاوصیاء؛ علیهم آلاف التحیة و الثناء؛ بهم یتولی و من اعدائهم نتبرءُ الی الله
مقدم شما بزرگواران قرآن‌پژوه و علاقه‌مندان به قرآن و عترت را گرامی می‌داریم و از برگزارکنندگان اینگونه از همایش‌های وزین، حق‌شناسی می‌کنم. محور بحث این است که مسائل تربیت فردی و جمعی و خانوادگی در سایه قرآن کریم تأمین بشود و رعایت حقوق افراد جامعه، مخصوصاً محرومان و فقیران تضمین بشود و همه این امور در راستای توحید الهی سامان بپذیرد تا از برکت وحدانیت ذات اقدس اله هم مسأله اخلاق، هم مسأله حقوق و معارف ما سامان بگیرد انشاءالله.
قرآن کریم به ما انسان‌ها فرمود: شما از راه محبت دارید زندگی می‌کنید، انسان به چیزی که علاقه‌مند است می‌کوشد در همان راستا حرکت کند، این مطلب اول. اصل محبت ذاتاً نه محبوب است نه مغضوب، نه بد است و نه خوب؛ زیرا امور اضافی را با آن مضاف‌الیه آن می‌سنجند.
اگر کسی محبوب خداوند بود، عالی‌ترین کمال را دارد
محبت اگر به محبوبش صحیح قرار بگیرد کمال است و اگر به محبوب ناقص و معیوب تعلق بگیرد عیبناک و ناقص است. در قرآن کریم محبوب حق را خدا و اسماء حسنای خدا معرفی کرد «ان کنتم تحبون الله فاتبعونی یحببکم الله» محور محبت هم، پیروی حبیب خداوند است، یعنی پیامبر (صلی‌الله علیه و آله و سلم) و اگر کسی محبوب خداوند بود، عالی‌ترین کمال را دارد و اگر محب خدا بود وسیله برای آن کمال عالی را پیدا می‌کند.
در روایات ما عصاره بحثی از بحث‌های قرآنی آمده که (حب الدنیا رأس کل خطیئه) بنابراین خود محبت ذاتاً نه محمود است و نه مذموم، اگر محبوب آن خدا و اسماء الهی و قرآن و عترت بود، این محبت کمال است وگرنه این محبت شده است. به ما فرمودند به فرزندانتان علاقه‌مند باشید و هستیم، علاقه به امور خانوادگی یک چیزی است که همراه با سرشت و سرنوشت هر کسی ولی اگر چنانچه آنها را درست تربیت بکنیم این محبت ما یک محبت محمود و ممدوح است. خدا به ما فرمود خودتان را از آتش نجات بدهید، اعضاء خانواده را نیز از آتش حفظ بکنید، «قوا انفسکم و اهلیکم ناراً و قودها الناس و الحجارة»
در آن خانه‌ای که قرآن تلاوت می‌شود، فیض الهی و فوز الهی آنجا حضور و ظهور دارد
سعی کنید در خانه‌هایتان قرآن تلاوت بشود. «فاقرءوا ما تیسر من القرآن» در آن خانه‌ای که قرآن تلاوت می‌شود، فیض الهی و فوز الهی آنجا حضور و ظهور دارد. قرآن طبق بیان امیرمؤمنان(ع) مجلای خداوند سبحان است خدا در این کتاب تجلی کرد که مردم خدای نادیدنی را با چشم جان ببینند (تجلی لهم سبحانه فی کتابه من غیر ان یکونو راو).
در روایات هم آمده است که (حب الدنیا رأس کل خطیئه) و دنیا را هم قرآن کریم خوب مشخص کرده فرمود محبوب دنیا یا از جماد است یا از نبات است یا از دام است یا از انسان، از این چهار قسم بیرون نیست. در اوایل سوره مبارکه آل‌عمران اقسام چهارگانه محبوب‌های کاذب را بررسی کرد و فرمود: «زین للناس حب الشهوات من النساء و البنین و القناطیر المقنطره من الذهب و الفضه«.
اگر به ما فرمودند «حب الدنیا رأس کل خطیئه» محبت دنیا را هم در این عناصر چهارگانه مشخص کرده‌اند. فرمود برای بعضی‌ها یا برای بسیاری از مردم حب شهوت به عنوان زیور و زینت مطرح است، این را به عنوان زیور یا زینت یاد کردند (یک) به عنوان شهوت یاد کردند (دو) اقسام چهارگانه محبوب شهوی را بررسی کردند (سه) در پایان فرمود: «ذلک متاع الحیوه الدنیا» (چهار) یعنی رأس کل الخطیئه همین‌هاست آن محبوب‌های چهارگانه را قرآن به این صورت ترسیم کرد (زین للناس حب الشهوات من النساء و البنین) زن و فرزند (والقناطیر المقنطره) طلا و نقره که جوان است و الانعام (که دام است «والحرث» که کشاورزی است بالاخره گیاهان ونباتات و درختان و باغداری و امثال اینها یک بخش است، دامداری یک بخش دیگر است، علاقه به زن و فرزند یک بخش دیگر است، علاقه به پول بخش دیگر است.
ابزار هرگز محبوب نمی‌شود، آن هدف محبوب است
محبوب باطل غیر از این چهار قسم نیست فرمود اینها متاع دنیا هستند، اینها ابزارند، ابزار هرگز محبوب نمی‌شود، آن هدف محبوب است. ابزار به معنای آن است که انسان به آن هدف برسد، اگر به خود ابزار دل بست سعی می‌کند ابزار را حفظ بکند. نه محبوب را و نه ابزار را در راه محبوب صرف بکند. اینکه گفتند قرض‌الحسنه، انفاق، دستگیری، رعایت حقوق مستمندان و مانند آن برای آن است که اینگونه از امور مالی، اینها ابزار کمالند نه خودشان باشند. اگر کسی اشتباه بکند راه را با وسیله خلط بکند، ابزار را با کمال خلط بکند، خیال می‌کند که ابزار را باید حفظ بکند، لذا در جمع ابزار می‌کوشد «یحسب ان ماله اخلده» مال را اضافه می‌کند(عدده) مال را می‌شمارد، مال را حفظ می‌کند، مال را نگهداری می‌کند و خیال می‌کند مال او را جاودانه نگه می‌دارد، در حالی که اگر (لوجه الله) کار کرد، سهمی از جاودانی دارد و اگر برای رضای خدا اقدامی نکرد، کمکی نکرد و قرض‌الحسنه‌ای نداشت، مسائل اخلاقی، خانوادگی را رعایت نکرد و ده‌ها کار خیر مثبتی که قرآن کریم فراسوی انسان آنها را نصب کرد آنها را انجام نداد، سهمی از دوام و بقاء ندارد چون «ما عندکم ینفد و ما عندالله باق» تنها کسی سهمی از جاودانگی دارد که راه کمال الهی را طی کند. نتیجه اینکه محبت خدا و اسماء الحسنی، رأس کل حسنه است. محبت این عناوین چهارگانه یعنی جماد، نبات، حیوان و انسان، رأس کل خطیئه شمرده شده، برای اینکه از هر خطای فکری و خطیئه عملی نجات پیدا بکنیم باید محبوب حقیقی را بشناسیم و در حفظ و حراست محبت او رنج ببریم تا ذات اقدس اله که محبوب حقیقی ماست محبت ما بشود. ما وقتی محبوب الهی شدیم دیگر از هر عیب و نقصی به مقدار محبت‌مان نجات پیدا می‌کنیم و به هر سلامتی و کمالی هم بار می‌یابیم.
مجدداً مقدم همه شما را گرامی می‌دارم، از برگزارکنندگان این همایش وزین، حق‌شناسی می‌کنیم. از ذات اقدس اله مسئلت می‌کنیم نظام ما، رهبر ما، مراجع ما، ملت و مملکت ما را در دستان ولیش حفظ بفرماید، روح مطهر امام راحل و شهداء را با انبیاء محشور فرماید و این انقلاب را از ذات اقدس اله مسئلت کنیم تا ظهور صاحب اصلی‌اش از هر خطری محافظت بفرماید.
غفرالله لنا و لکم ـ والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته
منبع:فارس