وی
از جمله اساتید برجسته اخلاق بود که سالها مجلس وعظش در تهران و قم از مسئولان و
مقامات کشوری گرفته تا دانشجویان و طلاب جویای حق را به سمت خود کشانده بود.
این
عالم بزرگوار و انقلابی اگرچه هیچگاه در مسندی از مسندهای نظام مقدس جمهوری
اسلامی تکیه نزد، اما همواره تحلیلها و پیش بینیهای دقیق او در عالم سیاست تحسین
کارشناسان و تحلیلگران سیاسی را به همراه داشته است.
آیت
الله عزیزالله خوشوقت دروس مقدماتی حوزه را از مسجد معز الدوله آغاز کرد و در
مدرسه لرزاده ادامه داد. سپس برای بهره بردن از اساتید بنام به حوزه علمیه قم آمد
و در آنجا در دروس آیات عظام سید حسین بروجردی، سید محمد حسین طباطبایی، امام
خمینی، شهید محمد صدوقی، محمد مجاهدی تبریزی، سید مجد الدین قاضی دزفولی و... شرکت
کرد.
بعد
از 13 سال تحصیل در قم به تهران بازگشت و در تهران حضور داشت و شاگردان و علاقهمندان
از محضر پربارشان استفاده میکردند. امامت جماعت در مسجد امام حسن مجبتی- علیه السلام-
در تهران و جلسه درس اخلاق ایشان که هر دو هفته یک بار در مسجد اعظم قم تشکیل می
شد؛ از جمله اموری هستند که ایشان به آنها اشتغال داشتند.
آیتالله
عزیزالله خوشوقت که از علمای حوزه علمیه تهران بود، اوایل بهمن ماه به سرزمین وحی
سفر کرده بود که پس از اقامت شش روز در مدینه منوره، چهاردهم بهمن ماه برای انجام
اعمال مناسک عمره مفرده به مکه مکرمه عازم شد که پس از انجام اعمال دچار عارضه
تنفسی شد و در بیمارستان مکه بستری شد و صبح امروز پس از گذشت 17 روز بستری در
بیمارستان ملک فیصل به ملکوت اعلی پیوست.
یادداشت
زیر یکی از خاطرات طلاب است که از حضورشان در محضر آیت الله خوشوقت نقل کرده اند:
تهران
-خیابان
دکتر شریعتی -سه راه طالقانی -مسجد امام حسن(ع). اینجا جایی است که با تعدادی از
دوستان طلبه بعد از چند روز کاری فشرده قرار است برای نماز مغرب و عشا در محضرآیت
الله خوشوقت باشیم، هرچند برنامه ریزی به گونه ای است که سر وقت آنجا باشیم اما
ترافیک سنگین باعث می شود دقایقی بعد از اذان آنجا برسیم و البته خوشبختانه آیت
الله هنوز نیامده است، در کمال تعجب مسجدی بسیار کوچک را می بینیم که بزور صد و
چند نفر در آنجا می توانند نماز بخوانند، مسجد تقریبا پر شده است و به سختی برای
دوستان ما جا پیدا می شود.
نمازپشت
سر عالمی که انسان به تقوای او اعتماد دارد واقعا دلچسب است
اکثر
نمازگزارن مشغول نماز هستند برخی قرآن می خوانند آثار تهجد بر چهره برخی نمایان
است معلوم است که اکثر این نمازگزارن دغدغه های خودسازی دارند،برجمال محمد و آل
محمد صلوات ،انتظار به پایان رسیده است آیت الله وارد می شود چهره ای بشاش و
سرحال،همه به احترام ایشان بلند می شوند و کسانی که نزدیک هستند دستی بر عبای
ایشان می کشند و راهی باریک پیدا می شود تا ایشان به محراب وارد شوند،نمازپشت سر
عالمی که انسان به تقوای او اعتماد دارد واقعا دلچسب است.
آیت
الله بعد از نماز بر صندلی تکیه می کند و ما منتظر شنیدن تذکرات ایشان، سعی می کنم
به چهره ایشان خیره شوم ،چیزی در ذهنم میگذرد که ایشان به عنوان یک معلم اخلاق چه
چیزی را می خواهد تذکر دهد، به یاد اوائل طلبگی افتادم که هر وقت بزرگی را زیارت
می کردیم بدنبال درخواست دستورالعمل ،ذکر و دعا بودیم تا شاید ماهم بتوانیم رشد معنوی
داشته باشیم، خاطرم هست دوستان طلبه من،از کسی که گفته می شد عارف است نباتی را
گرفته بودندو آن را در داخل آب حل کرده بودند و هر روز از آن میخوردند تا رشد
معنوی پیدا کنند،دوستی دیگر عدس زیاد می خورد تا اشک چشمش بیشتر شود،دوستی دیگر
سرکه زیاد می خورد تا دل او روشن شودو...
شاید
انتظارم این است که در این جلسه اتفاق عجیبی رخ دهد تا نابسامانیهای اخلاقی مان
التیام یابد، آیت الله با آیه ای از قرآن بحث را شروع می کند آیه را معنا می کند
با زبانی ساده که همه بتوانند آنرا متوجه شوند ایشان با طرح مقدماتی، بحث اصلی را
ارائه می کنند، بحثی که قرار است رشد معنوی انسانها را تضمین کند انجام واجبات و
ترک محرمات است،ایشان درمان همه دردهای اخلاقی را همین میداند ،برخی از دوستان
سوالهایی را مطرح میکنند تا ایشان مثلا دستورالعملی را بگوید تا بتوانند رشد معنوی
یابند آیت الله پاسخ سوالها را به انجام واجبات و ترک محرمات ارجاع می دهد. خلاصه
پاسخ هر سوال با هر شکلی به انجام واجبات و ترک محرمات ارجاع داده میشد.
به
هر ترتیب دیدار آیت الله خوشوقت برای ما بسیار دلچسب بود بعد از اتمام سخنرانی
مردم دور ایشان جمع شدند کسی استخاره ای طلب میکرد، دیگری درخواست دعا میکرد و... بعد
از اتمام این دیدار هنوز هم به فرمایشات ایشان فکر می کنم.
منبع:شبستان