عقیق: حاج
سید احمد برای آیت الله ابطحی اصفهانی، صاحب کتاب "زیارت عاشورا و داستان های
شگفت آن" نوشت: روز جمعه در یکی از اتاقهای مسجد سهله نشسته بودم، سید معممی
داخل شد، جبه ای فاخر و عبایی سرخ بر تن داشت، و در گوشه اتاق شروع به کنکاش و
جستجو نمود،در آنجا گلیمی و ظرفهایی و تعدادی کتاب بود. سپس گفت: برای برآورده شدن
حاجتهای دنیایت هر روز صبح به نیابت از امام زمان(عج) زیارت
عاشورا را بخوان و آنچه تو را یک ماه کامل کفایت می کند از من بگیر تا محتاج کسی
نباشی. مقداری پول به من داد و گفت: این تو را یک ماه کفایت می کند. پس از آنکه به
سوی در مسجد رفت و من در جایم ماندم و قادر به حرکت و یا تکلم نبودم تا اینکه خارج
شد، بعد از آن احساس نمودم کلیه غل و زنجیرهایی که بر تن داشتم گشوده شدند. آنگاه
راحت و آسوده شدم، از جا برخواستم و از مسجد خارج شدم وقتی آنجا را جست و جو کردم از
آن سید اثری نبود.