آیتالله عبدالله جوادی آملی، مفسر برجسته قرآن کریم، در دومین نشست مبلغان نخبه و برتر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم که در بنیاد بینالمللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد، گفت: عالمان دین وارثان انبیاء هستند، «العماء ورثة الأنبیاء» این جمله نسبت به ذوات ائمه(ع) جمله خبری است اما برای دیگران یعنی بکوشید که ورثه انبیاء باشید.
وی افزود: در ارث مالی تا مورث نمیرد چیزی به وارث نمی‌رسد، اما در ارث علمی تا وارث به معنای حقیقی کلمه نمیرد چیزی به او نمی‌دهند زیرا فرمودهاند «موتوا قبل أن تموتوا».
این استاد تفسیر حوزه علمیه با اشاره به خطبه اول نهجالبلاغه ادامه داد: در خطبه اول نهجالبلاغه آمده است که انبیاء آمدهاند تا جامعه را عقلانی کنند، «لیثیروا لهم دفائن العقول» مبلغان نیز باید با إثاره، جامعه را به سمت عقلانیت پیش ببرند.
وی ادامه داد: جامعه عقلانی به دنبال وهم، خیال و خرافه نیست، هرگز جامعه عقلانی را با ماهواره نمی‌توان منحرف کرد؛ عقل را عقل گفتند برای اینکه زانوی خیال و شهوت را عقال می‌کند، نه اندیشه را باز می‌گذارد و نه انگیزه را رها می‌کند.
حضرت آیتالله جوادی آملی با بیان اینکه دشمنیها و تحریمها وجود دارد، گفت: گرانی و سختی هست، اما این چنین نست که صبر کنیم تا آسانی بیاید، روح قرآن، نمی‌گوید صبر کن تا به آسانی برسی، بلکه می‌گوید در درون هر دشواری دو آسانی وجود دارد، «إن مع العسر یسرا» ،عسر معرفه است، و یسر نکره، با هر عسری دو یسر است که او را احاطه کرده است؛ ذات اقدس اله نفرموده «ان بعد العسر یسرا» هرجا دشواری هست دو برابر آن آسانی است.
وی گفت: ما در متن انقلاب حضور داشتیم، در زمان جنگ بودجه ممکلت به هر بشکه‌ای 24 دلار بسته شده بود که 8 دلار صرف جنگ، 8 دلار صرف هزینه جاری و 8 دلار صرف هزنیه عمرانی میشد، در آن زمان استعمار پیر همه ذخایر خود را عرضه کرد و نفت را کرد 8 دلار اما باز هم کشور اداره شد.
این استاد عالی حوزه علمیه قم گفت: ما خیال نکنیم به نفت یا به صادرات غیرنفتی وابسته‌ایم. ما به کار وابسته‌ایم، بسیاری از ما اسلامی حرف می‌زنیم و قارونی فکر می‌کنیم، وقتی به قارون گفتند «و لاتنس نصیبک من الدنیا و أحسن کما أحسن الله إلیک...» او گفت «إنما أوتیته علی علم عندی»، ما می‌گوییم 30 چهل سال زحمت کشیدیم و خودمان به دست آوردیم یا خودمان مدرس شدیم.
وی بیان داشت: اگر انسان موحدانه زندگی کند، خداوند عائله او را تضمین کرده است، «ما من دابة إلا علی الله رزقها» تمام مار و عقربها از ناحیه خداوند روزی می‌خورند مگر ما از مار و عقرب کمتر هستیم.
حضرت آیتالله جوادی آملی ادامه داد: تمام ما هم بندگی داریم و هم زندگی جداگانه و مشکل ما این است که بندگیمان بندگی است و زندگیمان زندگی و این دو موضوع ربطی به یکدیگر ندارند، بندگی فرد موحد در زندگی او فرورفته است، مبلغان در تعلیم و تدریس نیز توجه کنند که خدا از راه استاد، علم را به آنان بخشیده است.
وی ادامه داد: «طلب المحتاج من المحتاج سفه» این دیوانگی و کم خردی است که کسی بگوید به فلان کس محتاج هستم، «و ما یومن أکثرهم بالله إلا و هم مشرکون» همین که می‌گویند اگر فلان شخص نبود کارم انجام نمیشد، توحید نیست، باید برای مشکلات درصدد علاج باشیم، باید دانست اعتقاد اصل است نه اقتصاد، خداوند تأمین می‌کند حالا این راه نشد راه دیگری نیز وجود دارد.
مفسر برجسته قرآن کریم ادامه در اهمیت وظیفه مبلغ بیان داشت: فرشتگان حرف مبلغان را حجت قرار می‌دهند و این کم کاری نیست، کار رسمی انبیاء «قم فأنذر» و «لیثیروا لهم دفائن العقول» است، عمده آن است که مردم را از قیامت بترسانند و این حرف تنها مال انبیاء است.
وی گفت: انسان در مصاف با مرگ، مرگ را می‌میراند، به ذهن هیچ کس این مطلب نیامده است و دین این را گفته، «کل نفس ذائفه الموت»، درمصاف با مرگ ما او را می‌کوبیم و به زباله‌دان میاندازیم، در برزخ مرگ نیست و ما هستیم، انسان ذائق مرگ است نه مذوق مرگ، انسان مرگ را می‌میراند، این حرف انبیاء است؛ انبیاء حرف تازه دارند، «و یعلمکم ما لم تکونوا تعلمون»، جوامع بشری به این حرف نمی‌رسند.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: خداوند فرمود، «و لینذروا قومهم إذا رجعوا»، اگر مبلغان به انذار اقدام کنند، آنگاه فرشتگان در قیامت می‌گویند «ألم یأتکم نذیر»، معنایش این نیست که چرا در تک تک خانهها نرفتید، همان طور که پیامبر(ص) نیز در زمان خود این کار را نکرد، بلکه این معنا را میدهد که چرا به فلان حسینه و فلان مسجد نرفتید، مبلغ به جایی میرسد که تبلیغ او محور احتجاج فرشته الهی میشود؛ انسان می‌تواند از راه منذر بودن و از راه إثاره دفائن عقول بشود وارث انبیاء الهی.
وی ادامه داد: این کشور را بدون تردید حسین‌بن‌علی حفظ کرده است، در خط مقدم جبهه سخن از مرز پرگوهر نبود، سخن از حسین‌بن‌علی و یا حسین یا حسین بود، در جنگ جهانی اول هرچه گفتند گفتیم چشم، در جنگ جهانی دوم هرچه گفتند گفتیم چشم، در کودتای 28 مرداد هم همین طور، اما وقتی امام و حوزه علمیه آمدند پای کار، و نام حسین‌بن‌علی در میان آمد دیگران به ما گفتند چشم، این کشور آزادشده کربلا است، از آن به بعد هرچه ما گفتیم آنان گفتند چشم، گفتند صادرات نفت به شوروی تحریم، گفتند چشم، اسرائیل تحریم شود، گفتند چشم، این همان اسلامی است که «یعلوا و لایعلی علیه».
منبع: خبرگزاری رسا
کد خبرنگار 211007