"عقیق: مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم" یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیت‏ اللّه‏ سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(1348 ـ 1301ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیة‏اللّه که حقش بر گردن ما افزون‏تر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مى‏شود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، به رشته تحریر درآمده است.
اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مى‏نویسد:
"چون ما نمى‏توانیم حقوق آن حضرت را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، به جا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مى‏باشد."

حضور فرشتگان
مجلسی که در آن برای حضرت قائم دعا شود جایگاهی برای حضور فرشتگان گردد و همچنین است در تمام مجالس دعا فرشتگان اهل آن مجالس را در دعا یاوری می دهند. دلیل بر این معنی چند روایت است از جمله:
در مجلد اول بحارالانوار از پیامبر اسلام است که فرمود: اگر به بوستان های بهشت گذرتان افتاد در آنها به گردش و تنعم بپردازید عرض کردند: یا رسول الله بوستان های بهشت چیست؟ فرمود: حلقه های ذکر، که خداوند را کاروان هایی از فرشتگان است که در پی حلقه های ذکر می گردند پس هنگامی که به آنها برسند پیرامونشان را می گیرند.
نکته:
اینکه مجالس ذکر از بوستان های بهشتی است و این یا از باب نامگذاری سبب به نام مسبب است به جهت اینکه نشستن در آن مجالس سبب دخول در بهشت می باشد و یا از این جهت که آن مجالس در حقیقت بهشت است.
یعنی منظور از بهشت دارالقرب و جایگاه ابرار و نیکان باشد موید این احتمال علت آوردن آن حضرت است اینکه خداوند را کاروان هایی از فرشتگان است که در پی حلقه های ذکر می گردند.
و به عبارت دیگر: بهشت محل الطاف خداوند و منزلگاه کرامت او است پس اگر بنده ای اهل کرامت باشد هم در دنیا و هم در برزخ و هم در قیامت و بعد از آن در بهشت خواهد بود.
و نیز موید این معنی است آنچه در روایت آمده قبر یا یکی از بوستان های بهشت است و یا گودالی از گودال های جهنم زیرا که مخفی نیست قبر که در زمین واقع است غیر از آن بهشت موعود می باشد که در آسمان ها واقع است.
و ممکن است منظور از بهشت همان بهشت موعود و تعبیر از حلقه های ذکر به بهشت از باب استعاره باشد و وجه شباهت همان باشد که گفته شد یعنی سرای نزدیکی به حق و منزلگاه نیکان بودن.