عقیق: نوف گويد: شبى در خدمت امير المؤمنين به سر بردم در تمام شب حضرتش مشغول نماز بود و ساعت به ساعت بيرون مى ‏آمد و به آسمان نگاه مي كرد و قرآن تلاوت مي فرمود گويد چون پاسى از شب گذشت از كنار من بگذشت،
 و فرمود:اى نوف بخوابى يا بيدار؟ 
عرض كردم: بيدارم و نگران شما يا امير المؤمنين.
 فرمود: خوشا به حال كسانى كه از دنيا روى برتافتند و به آخرت روى آوردند آنان ‏اند كه زمين را فرش زير پايشان و خاك آن را رختخواب و بالش‏شان و آب روى زمين را عطر و گلابشان انتخاب كردند جامه روئين‏شان قرآن و لباس تنشان دعا است از دنيا بريدند هم چنان كه عيسى بن مريم بريد خداى عز و جل به عيسى بن مريم وحى فرمود كه به جامعه بنى اسرائيل بگو كه نبايد به هيچ يك از خانه‏ هاى من داخل شوند مگر با دلهائى‏ پاك و ديدگانى ترسناك و دست‏هائى نيالوده به گناه و آنان را بگو كه من دعاى هيچ كس از شما را مستجاب نكنم مادامى كه يك نفر از مخلوقات مرا بر ذمه او حقى است .
اى نوف مبادا كه باج بگير و يا شاعر و يا عضو شهربانى و يا سر شمار و يا طنبورزن و يا طبل‏نواز باشى كه پيغمبر خدا شبى بيرون آمد و به آسمان نگاه كرد و فرمود: همان ساعتى است كه هيچ دعائى بر نمي گردد مگر دعاى سر شمار قومى و يا دعاى شاعر و يا دعاى باج بگير و يا طنبور زن و يا طبل‏نواز.

پی نوشت :

الخصال / ترجمه فهرى، ج‏۱، ص: ۳۷۷ .

منبع:افکار

211008