عقیق: شعرى كه ميخوانيد، شعر معرفت باشد، شعر آموزنده باشد؛ چه دربارهى مسائل روز ، مثل بعضى از شعرهائى كه امروز بعضى از آقايان خواندند، كه ناظر به حوادث روز جامعه بود؛ اين خيلى باارزش است، آگاهىبخش است - چه حتّى آن چيزى كه اين هم در آن نباشد؛ اما فرض بفرمائيد فاطمهى زهرا (سلام اللَّه عليها) را كه ميخواهيد معرفى كنيد، آنچنان معرفى كنيد كه يك انسان مسلمان، يك زن مسلمان، يك جوان مسلمان از آن زندگى درس بگيرد؛ در دل خود نسبت به آن مجسمهى قداست و طهارت و حكمت و معنويت و جهاد، احساس خشوع و خضوع و وابستگى كند.
اين، طبيعت انسان است. ما انسانها تابع و متمايل به كماليم. اگر بتوانيم كمال را در خودمان ايجاد كنيم، ميكنيم؛ اگر نه، آن كسى كه صاحب كمال است، به طور طبيعى انسان به او گرايش دارد. اين كمال را در فاطمهى زهرا (سلام اللَّه عليها)، در اميرالمؤمنين (عليه الصّلاة و السّلام)، در ائمهى اطهار (عليهم افضل الصّلوات و السّلام) براى شنونده تشريح كنيم و شنوندهى ما در قالب شعر، در قالب كلام موزون، و بخصوص در قالب صداى خوش و آهنگ درست و خوب، اين معرفت را مثل آب زلالى كه مينوشد، بنوشد و به همهى اجزاى بدن او برسد.
اين كار از خيلى از گويندگان برنمىآيد، از خيلى از هنرمندان برنمىآيد، از معلمين برنمىآيد؛ اما از شما برمىآيد، اگر اين كار را انجام بدهيد
.
بیانات مقام معظم رهبری
در دیدار مداحان سال 1389