از جبرییل پرسیدم که این ملک کیست و چه چیزی
را حساب می نماید؟
جبرییل پاسخ داد: این ملکی است موکل بر شمردن دانه های
باران که تعداد آن ها را ثبت می نماید.
پس به آن ملک گفتم: آیا تو می دانی از زمانی که خداوند
دنیا را بوجود آورده است چند قطره باران از آسمان به زمین آمده است؟
گفت: یا رسول الله؛ قسم به خدایی که شما را به حق فرستاده به سوی خلق، غیر از آنکه من میدانم چند قطره از آسمان به زمین نازل شده، تفصیلا می دانم چند قطره به دریا فرود آمده است، و چند قطره در بیابان و چند قطره در آبادی ها و چند قطره در بستان ها و چند قطره در شوره زارها باریده است!
حضرت فرمود: من ازاین چنین حساب و کتاب او فراوان تعجب
نمودم و در این بین آن ملک گفت: یا رسول الله؛ من با چنین دست ها و انگشتانی که
دارم توان شمارش تنها یک چیز را ندارم!
پامبر فرمود: آن چه چیز می باشد؟
آن ملک عرض کرد: هنگامی که گروهی از امت شما در مکانی حاضر می شوند و اسم مبارک شما نزد ایشان برده می شود و بر شما صلوات می فرستند، من در آن لحظه قدرت و توانایی شمارش ثواب این عمل آن ها را ندارم و شمارش آن از من بر نمی آید، چرا که آن دارای ثوابی غیر قابل شمارش و بسیار عظیم می باشد!
پی نوشت ها:
1_روح
الجنان، ج3: 443.
2_منازل
الآخرة: 76.
منبع:قدس
211008