عقیق:عزت نفس به معنای داشتن احساس ارزشمندی یا احساس خوبی در مورد خود و یا احساس کارایی یا شایستگی تعریف شده است. این حس از مجموعه افكار، احساسات، عواطف و تجربیات ما در طول زندگی ناشی می شود. می اندیشیم كه فردی با هوش یا كودن هستیم؛ احساس می كنیم كه شخصی منفور یا دوست داشتنی هستیم؛ مورد قبول و اطمینان هستیم یا خیر؟ خود را دوست داریم یا نداریم.

برای رسیدن به عزت نفس بهتر :
پیش از آنكه شروع به بهبود عزت نفس خود نمائید ،ابتدا،به توانایی تغییر آن اعتقاد داشته باشید . لزوما هر تغییری سریع و آسان رخ نمی‌دهد، اما می‌تواند اتفاق بیفتد.

خودداری از انتقاد درونی
اولین گام مهم در بهبود عزت نفس،شروع مبارزه با پیامدهای منفی ندای درونی منتقد است. همه ما گاهی اوقات به مواخذه و انتقاد از خود می پردازیم اما در برخی از افراد شدت این رفتار دایمی و شدید تر است و لذا باعث کاهش شدید عزت نفس در آنها می گردد بنابراین اولین گام برای اصلاح عزت نفس این دسته از افراد آن است که میزان گفتگوهای منفی درونی آنها را کاهش داده و به جای آن نحوه صحیح مقابله با کاستی ها و نقاط ضعف را بیاموزیم.

تمرین پرورش خود
خودداری از انتقاد درونی ، اولین قدم مهم است ،اما كافی نیست . از آنجایی كه بخشی از عزت نفس ما ، به رفتاری كه دیگران در گذشته با ما داشته اند مربوط می شود، دومین قدم به سوی عزت نفس سالم ،آن است كه با خودتان به عنوان یک فرد ارزشمند رفتار كنید.

با پرورش و اهمیت دادن به خود به شیو ه‌ای نشان دهید، كه ارزشمند ، با كفایت، لایق و دوست داشتنی هستید و این چنین با تجارب یا پیامهای منفی گذشته مبارزه كنید .
پرورش خود از بخش های گوناگونی تشكیل می شود که از مراقبت های اولیه نسبت به خود شروع شده و تا تلاش برای کسب موفقیتهایی که باعث افتخار شما می شود ادامه دارد.

اشخاصی كه عزت نفس بالا دارند :
مستقل عمل می‌كنند؛ در مورد مسائلی چون استفاده از وقت، پول، حرفه، لباس و مانند این ها ، خود دست به تصمیم گیری نهایی و انتخاب می زنند. عزت نفس ربطی به استبداد رای و خودكامگی كه امری است منفی ندارد، افرادی كه استبداد رای دارند بدون مشورت با دیگران دست به اقدام می زنند اما افراد عزت مند، نظر خواهی از دیگران را در سرلوحه تصمیمات خود قرار می دهند، ولی تصمیم نهایی را برمبنای اصول خود اتخاذ می‌كنند و دنباله رو دیگران نیستند.

سریع و با اطمینان عمل می كنند.
مسؤولیت پذیر هستند؛ مسئولیت كارهای خویش را خود بر عهده می گیرند. كارهای خود را به گردن دیگران نمی اندازند. وقتی مسئولیت كاری را پذیرفتند با تمام وجود برای به ثمر رساندن آن تلاش می كنند.

به پیشرفت هایشان افتخار می كند؛ هنگامی كه از پیشرفت هایش، تعریفی به میان می‌آید ، با مسرّت تصدیق می كنند و از این بابت احساس رضایتمندی می نمایند و از خداوند به خاطر چنین دست آوردهایی سپاسگزارند.

به چالش های جدید مشتاقانه رو می آورد؛ بدون ترس و دلهره دنبال موقعیت های كاری جدید می رود.
دامنه وسیعی از هیجانات و احساسات را نشان می دهد؛ می تواند قهقهه بزند، بخندد ، فریاد بكشد و گریه كند. به گونه ای ناخود آگاه ، محبتش را بروز می دهد و به طور كلی هیجانات طبیعی خود را ابراز می‌كند، بی آنكه از بروز آنها خجالت بكشد.

هنگام روبه رو شدن با ناكامی ها ، می تواند واكنش های گوناگونی نظیر شكیبایی، خندیدن به خود، بلند حرف زدن و ... از خود نشان دهد و قادر است از آنچه كه موجب ناكامی اش شده ، سخن بگوید.

می تواند خود را محاكمه كند؛ با شجاعت تمام گاهی خود را به محكمه می كشاند و به نقایص و اشتباهات خود اقرار می نماید، بی آنكه احساس ضعف نماید ؛ احساس می‌كند می تواند دیگران را تحت تاثیر قرار دهد و از نفوذی كه بر افراد خانواده و دوستان دارد ، مطمئن است .

منبع:تبیان

 211008