همه
مردم پس از پيامبر(ص) از دين برگشتند جز سه نفر.
عرض
كردم: آن سه نفر چه كسانى بودند؟
فرمود:
مقداد بن اسود، ابو ذر غفارى و سلمان
فارسى
كه
رحمت خدا و بركاتش بر ايشان باد. آن گاه پس از گذشت زمان كوتاهى مردمان ديگرى هم
از مسأله آگاه شدند، و فرمود:
اينان
همان كسانى بودند كه چرخ دين بر محور آنها مى گرديد و از بيعت[با خليفه اول]
روى برتافتند تا آن گاه كه امير المؤمنين(ع) را به زور بياوردند و از آن
حضرت بيعت ستاندند، و اين است معناى اين فرموده پروردگار كه:
وَ
ما مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ
أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى
عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ(1)؛و «نيست محمّد جز فرستاده اى كه پيش از او فرستادگانى درگذشته اند، آيا اگر بميرد
يا كشته شود به عقب باز گرديد و هر كه به عقب باز گردد زيانى به خدا نرساند و
خداوند به سپاسگزاران پاداش نيك دهد.«
پی نوشت:
1- آل عمران/144.
2- بهشت كافى / ترجمه روضه كافى، ص:290
منبع:افکارنیوز