ابراهیم
بن داود یعقوبى، از قول برادرش روایت كرده است كه: مردى از رسول خدا(ص) درخواست كرد كه چیزى به من بیاموز تا با انجام دادن آن خدا در
آسمان و مردم در زمین مرا دوست داشته باشند، حضرت به او فرمود: (فقط) به آنچه در
نزد خداست، چشم امید داشته باش تا خداوند تو را دوست بدارد، و به آنچه كه در نزد مردم است بى میل و رغبت باش، تا مردم
نیز تو را دوست داشته باشند.(1)
مالك بن عوف اشجعى مى گوید: نزد رسول خدا(ص) نه، یا هشت و یا هفت نفر بودیم، فرمود: آیا شما نمى خواهید با رسول خدا بیعت كنید؟ عرض كردیم: مگر ما تا كنون با شما بیعت نكرده ایم؟ دوباره فرمود: آیا شما با رسول خدا بیعت نمى كنید؟ ما دستهایمان را باز كردیم و با آن بزرگوار بیعت كردیم، یكى از ما گفت: چه بیعت كنیم و روى چه چیز بیعت كنیم؟ فرمود: خدا را عبادت كنید و چیزى را شریك خدا نشمارید و پنچ وعده نماز گزارید، و گوش به فرمان بوده و مطیع باشید و یك كلمه را آهسته فرمود :از مردم چیزى در خواست نكنید(2).
پی نوشتها:
1- (پاداش نیكیها و كیفر گناهان / ترجمه ثواب الأعمال / 461)
2-(مجموعه ورام، آداب و اخلاق در اسلام / ترجمه تنبیه الخواطر / 307 )
منبع:جام