عقیق: امیرالمومنین امام علی(ع) فرمود:

در شگفتم از بخيل :به سوي فقري مي‌‏شتابد كه از آن مي‌‏گريزد، و سرمايه‌‏اي را از دست مي‏‌دهد كه براي آن تلاش مي‏‌كند.

در دنيا چون تهيدستان زندگي مي‏‌كند، امّا در آخرت چون سرمايه‏‌داران محاكمه مي‏‌شود.
و در شگفتم از متكبّري كه ديروز نطفه‏‌اي بي‏‌ارزش، و فردا مرداري گنديده خواهد بود.
و در شگفتم از آن كس كه آفرينش پديده‌‏ها را مي‏‌نگرد و در وجود خدا ترديد دارد.
و در شگفتم از آن كس كه مردگان را مي‌‏بيند و مرگ را از ياد برده است.
و در شگفتم از آن كس كه پيدايش دوباره را انكار مي‏كند در حالي كه پيدايش آغازين را مي‌‏نگرد.
و در شگفتم از آن كس كه خانه نابود شدني، را آباد مي‏‌كند امّا جايگاه هميشگي را از ياد برده است.

متن حدیث:

وَ قَالَ عليه السلام: عَجِبْتُ لِلْبَخِيلِ يَسْتَعْجِلُ الْفَقْرَ الَّذِي مِنْهُ هَرَبَ وَ يَفُوتُهُ الْغِنَى الَّذِي إِيَّاهُ طَلَبَ فَيَعِيشُ فِي الدُّنْيَا عَيْشَ الْفُقَرَاءِ وَ يُحَاسَبُ فِي الْآخِرَةِ حِسَابَ الْأَغْنِيَاءِ وَ عَجِبْتُ لِلْمُتَكَبِّرِ الَّذِي كَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَةً وَ يَكُونُ غَداً جِيفَةً وَ عَجِبْتُ لِمَنْ شَكَّ فِي اللَّهِ وَ هُوَ يَرَى خَلْقَ اللَّهِ وَ عَجِبْتُ لِمَنْ نَسِيَ الْمَوْتَ وَ هُوَ يَرَى مَنْ يَمُوتُ وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَنْكَرَ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى وَ هُوَ يَرَى النَّشْأَةَ الْأُولَى وَ عَجِبْتُ لِعَامِرِ دَارِ الْفَنَاءِ وَ تَارِكِ دَارِ الْبَقَاءِ

پی نوشت:

«نهج البلاغه، حکمت 126»

منبع:مشرق